هزینه های بنگاه اقتصادی برای پاداش نیروی کار نسبت به کل هزینه تولید دارای وزن مخصوص زیادی است. در این راستا ، سازمان باید توجه زیادی به تجزیه و تحلیل اقتصادی دستمزدها داشته باشد ، که ارزیابی نتایج کار و شناسایی فرصت های افزایش بهره وری تولید و ذخیره برای تشکیل منابع رشد را امکان پذیر می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نرخ انحراف مطلق را محاسبه کنید ، که نشان می دهد مقدار واقعی هزینه شده برای دستمزد با هزینه های برنامه ریزی شده تفاوت دارد. تفاوت این مبالغ را تحلیل کنید. این شاخص هزینه های اضافی یا پس انداز هزینه ها ، تغییر در تعداد و ساختار پرسنل ، نسبت اضافه کاری و ساعات عادی کار را مشخص می کند.
گام 2
با تعیین واریانس نسبی دستمزد ، درجه تحقق برنامه تولید را در نظر بگیرید. این شاخص برابر با دستمزدهای واقعاً منفی منهای صندوق پایه تعدیل شده است. مقدار اخیر برابر است با مجموع ثابت دستمزد برنامه ریزی شده به علاوه مبلغ متغیر ضرب در شاخص حجم تولید.
مرحله 3
تأثیر بر انحراف مطلق دستمزدها را در رابطه با عوامل اصلی تولید تعیین کنید. تغییر در میزان سرشماری را در نظر بگیرید ، که این تفاوت بین تعداد واقعی و پیش بینی شده ضرب در میانگین دستمزد پیش بینی شده است. تأثیر تغییرات متوسط دستمزد را تحلیل کنید. برای این کار ، تفاوت بین میانگین دستمزد واقعی و برنامه ریزی شده را محاسبه کنید و در تعداد واقعی کارگران ضرب کنید.
مرحله 4
شاخص شدت دستمزد محصول را محاسبه کنید. برابر است با نسبت مبلغ واقعی حقوق و دستمزد به درآمد ناخالص حاصل از فروش محصولات تولیدی. توسعه طبیعی تولید با کاهش دستمزد متناسب با شدت کار مشخص می شود ، در حالی که با افزایش بهره وری نیروی کار و متوسط دستمزد کنترل می شود. برای یک فعالیت اقتصادی متعادل درازمدت بنگاه اقتصادی ، ضروری است که نرخ رشد بهره وری از نرخ رشد دستمزد پیشی بگیرد.
