نقدینگی به عنوان توانایی انواع خاصی از ارزش های ملک در تبدیل به شکل پولی بدون از دست دادن ارزش دفتری آنها قابل درک است. نقدینگی پوشش به موقع بدهی های کوتاه مدت با دارایی های جاری را تضمین می کند. نقدینگی جاری را می توان با مقایسه بیشترین میزان نقدینگی وجوه و دارایی های سریع سریع با بیشترین بدهی ها و بدهی های کوتاه مدت تعیین کرد.
لازم است
ماشین حساب ، ترازنامه شرکت مورد تجزیه و تحلیل (فرم شماره 1)
دستورالعمل ها
مرحله 1
نسبت نقدینگی فعلی را پیدا کنید - Ktl ، که به عنوان نسبت کلیه دارایی های جاری به بدهی های کوتاه مدت طبق فرمول محاسبه می شود: Ktl = (D + CB + DZ + MZ) / KO ،
جایی که D - پول نقد در دست و در حساب های بانکی ؛
بانک مرکزی - اوراق بهادار (سرمایه گذاری کوتاه مدت مالی) ؛
DZ - حساب های دریافتنی ؛
MZ - موجودی ؛
KO - بدهی های کوتاه مدت (وام ، وام و حساب قابل پرداخت). یا طبق فرمول: Ktl = TA / KO ، جایی که TA دارایی جاری است (بخش 2 ترازنامه).
گام 2
بر اساس نتایج محاسبه ، مقدار استاندارد این شاخص را تعیین کنید که حداقل باید 2 باشد.
نسبت نقدینگی فعلی ، توانایی های پرداختی شرکت را نشان می دهد ، نه تنها منوط به بازپرداخت مطالبات ، بلکه در صورت فروش ، در صورت لزوم ، سرمایه در گردش ملموس.
مرحله 3
اگر ساختار موجودی بر اساس نتایج محاسبه رضایت بخش باشد ، در این حالت ، ضریب از دست دادن بدهی برای سه ماه آینده را با استفاده از فرمول محاسبه کنید: Ktl در پایان سال + 3/12 * (Ktl در پایان سال - Ktl در ابتدای سال) / 2 ، که در آن Ktl ضریب نقدینگی جریان است.
3 - سه ماهه (3 ماه) ؛
12 ساله (12 ماه).
مقدار استاندارد باید حداقل 1 باشد.
