وظیفه اصلی حسابداری دارایی های ثابت ، مستند سازی صحیح و ورود به موقع به ثبت حسابداری معاملات تجاری با مشارکت آنها است. نحوه محاسبه دارایی ثابت با جزئیات در PBU 6/01 تنظیم می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
دارایی را برای حسابداری بر اساس اسناد اولیه قبول کنید: - اسناد حمل ؛
- اقدامات پذیرش و انتقال کار انجام شده یا خدمات مربوط به خرید یک شی.
- سفارشات کار ، برگه های زمانی ، منعکس کننده هزینه های خود سازمان مربوط به خرید شی.
گام 2
دارایی های ثابت را در حساب 08 در نظر بگیرید تا سرانجام ارزش اولیه آنها شکل بگیرد. سپس آنها را به حساب 01 منتقل کنید. تجهیزات ، هزینه آنها بیش از 20،000 روبل نیست ، در حساب 10 حساب کنید.
مرحله 3
در زمان دریافت دارایی ثابت ، یک عمل پذیرش و انتقال در دو نسخه تنظیم کنید. اشکال این اقدامات توسط مصوبه شماره 7 کمیته آمار دولتی فدراسیون روسیه به تاریخ 21 ژانویه 2003 تأیید می شود. این اسناد توسط روسای سازمانهای فرستنده و گیرنده تأیید می شوند ، باید همراه با مجموعه ای از اسناد فنی برای تاسیسات باشد. گواهی قبولی شامل سه بخش است. اولین مورد با توجه به داده های سازمان انتقال دهنده در صورت استفاده از دارایی قبلی ، پر می شود. این باید نشان دهد: تاریخ ورود ؛ مقدار استهلاک تعهدی دوره استفاده واقعی مقدار باقی مانده. برای دارایی های ثابت جدید نیازی به تکمیل این بخش ندارید. بخش دوم شامل اطلاعات ویژه سازمان گیرنده است. این نشان دهنده هزینه اولیه است. زندگی مفید؛ روش استهلاک؛ نرخ استهلاک در بخش سوم ، مشخصات مختصر فنی جسم ثبت شده است.
مرحله 4
یک کارت موجودی را روی دارایی ثابت دریافتی وارد کنید. براساس گواهینامه های پذیرش و اسناد فنی پر می شود. این باید نشان دهد: شماره موجودی ، مشخصات اصلی شی ، عمر مفید ، هزینه اولیه ، روش استهلاک. در آینده ، تمام اطلاعات مربوط به آن شی در کارت علامت گذاری می شود.
مرحله 5
قبل از اینکه یک دارایی ثابت را در نظر بگیرید ، هزینه اولیه آن را به درستی محاسبه کنید. این نه تنها شامل قیمت شی object بلکه کلیه هزینه های مربوط به خرید و نصب آن است. عدم گنجاندن این هزینه ها در ارزش دارایی توسط سازمان مالیاتی به عنوان اظهارنظر در مبنای مالیات بر دارایی تفسیر می شود.
