نسبت فعلی ، که به آن نسبت پوشش نیز گفته می شود ، برای تعیین واکنش یک واحد تجاری در برابر تغییرات سریع بازار استفاده می شود. این بر اساس داده های ترازنامه برای دوره گزارش محاسبه می شود. تجزیه و تحلیل با مقایسه با شاخص های دوره های قبلی انجام می شود.
لازم است
- - ترازنامه؛
- - ماشین حساب.
دستورالعمل ها
مرحله 1
میزان وجوه شرکت را که در حساب جاری و در صندوق پول است و همچنین ارزش اوراق بهادار ، موجودی کالا و میزان مطالبات را تعیین کنید. این مقادیر را جمع کرده و بر کل مبلغ حسابهای پرداختنی ، وامها و اعتبارات شرکت تقسیم کنید. مقدار حاصل نسبت نقدینگی فعلی است. برای محاسبه آن ، ابتدا باید ترازنامه را در فرم شماره 1 پر کنید.
گام 2
مقدار دارایی های جاری شرکت را که برای محاسبه نسبت نقدینگی فعلی لازم است ، پیدا کنید. این مقدار بر اساس بخشهای 1 و 2 ترازنامه تعیین می شود. مقدار خط 290 "دارایی های جاری" را در نظر بگیرید و ارقام موجود در سطرهای 220 "کمک های بدهکار بنیان گذاران" و 230 "مطالبات بلند مدت" را از آن کم کنید. اگر دو مقدار آخر وجود نداشته باشد ، دارایی های جاری شرکت برابر با کل بخش 2 ترازنامه است.
مرحله 3
بدهی های کوتاه مدت شرکت را محاسبه کنید. برای انجام این کار ، شما باید بخش 5 "بدهی های کوتاه مدت" ترازنامه را کاملاً پر کنید و جمع آن را تعیین کنید. مقدار سطر 690 را در نظر بگیرید و مقدار سطرهای 650 "پیش بینی هزینه های آینده" و 640 "درآمد معوق" را از آن کم کنید.
مرحله 4
نسبت دارایی های جاری به بدهی های کوتاه مدت جاری را محاسبه کنید تا نسبت نقدینگی جاری تعیین شود. مقدار حاصل را برای توصیف نقدینگی وضعیت شرکت تجزیه و تحلیل کنید. هرچه نسبت پوشش بیشتر باشد ، توانایی پرداخت پذیری شرکت بهتر است. مقدار بهینه این شاخص مقداری در محدوده 1 تا 3 است. اگر ضریب بالاتر از 3 باشد ، این امکان وجود دارد که شرکت از سرمایه غیر منطقی استفاده کند. اگر زیر 1 باشد ، این نشان دهنده یک خطر مالی بالا است.
