فراساحل یک روش برنامه ریزی مالیاتی است که در آن قوانین کشورها معافیت کامل یا جزئی معافیت مالیاتی را برای شرکت های متعلق به اشخاص خارجی تعیین می کند. ایالت یا بخشی از آن ، جایی که چنین مقرره ای برای شرکت های غیر مقیم لازم الاجرا باشد ، منطقه فراساحلی نامیده می شود.
مناطق خارج از ساحل با روند ساده و سریع ثبت نام اشخاص خارجی مشخص می شود ، که طی آن مقدار نمادین مالیات به بودجه کشور پرداخت می شود. برای افراد غیر مقیم نرخ های کمتری برای پرداخت مالیات بر درآمد و مالیات بر درآمد شخصی در نظر گرفته شده است. شرکت های فراساحل از کنترل ارز دولتی معاف هستند ، بنابراین می توانند از محرمانه بودن فعالیت های خود اطمینان حاصل کنند که با حفظ ثبت نام بسته سهامداران و مدیران اجرا می شود و نیازی به ارائه صورت های مالی نیست.
به منظور محافظت از مشاغل ملی ، شرکت های دریایی از انجام تجارت در مناطق فراساحلی منع شده اند. درآمد یک منطقه دریایی با هزینه های ثبت نام و ثبت مجدد ، درآمد مالیاتی ، هزینه های نگهداری دفاتر نمایندگی شرکت های دریایی نشان داده می شود. موارد آخر عبارتند از: اجاره اماکن ، ارتباطات ، برق ، پرداخت غذا و خوابگاه ، حمل و نقل ، اوقات فراغت ، دستمزد و تعدادی از مزایا و پرداخت های اجتماعی.
دفتر نمایندگی یک شرکت دریایی در یک منطقه فراساحلی را دفتر دبیرخانه می نامند. اغلب اوقات ، برای حل مشکل اشتغال ، شرایط اشتغال ساکنان محلی در آنها ایجاد می شود. عوارض گمرکی برای وسایل نقلیه ، تجهیزات و مواد وارداتی برای نیازهای شرکت اعمال نمی شود. تا دهها هزار شرکت غیر ریاست جمهوری می توانند در منطقه فراساحل ثبت شوند. به طور معمول ، این ها شرکت های متوسط و بزرگی هستند. برای مشاغل کوچک ، ثبت نام و نگهداری یک شرکت دریایی بسیار گران است ، بنابراین انجام فعالیت در قلمرو کشورشان برای آنها سودآورتر است.
کلیه مناطق دریایی موجود را می توان به طور مشروط به سه گروه تقسیم کرد: کلاسیک دریایی ، هنگامی که شرکت ها از کلیه مالیات ها و گزارشات معاف هستند. مناطق کم مالیات سایر شرکتهای دریایی که شرکتها از نظر انجام تجارت و مالیات از مزایای خاصی برخوردار می شوند.
