اتحادیه اروپا تقریباً سه ده کشور اروپایی را متحد کرده و به یک موجودیت منحصر به فرد تبدیل شده است که ویژگی های یک دولت و یک سازمان بین المللی را با هم ترکیب می کند. یکی از وظایف این انجمن تشکیل یک منطقه اقتصادی مشترک است ، جایی که یک واحد پول واحد اروپایی در آن جریان خواهد داشت. تا به امروز ، ترکیب اتحادیه اروپا با ترکیب منطقه ای که یورو در آن استفاده می شود ، منطبق نیست.
مرسوم است که منطقه یورو را گروهی از کشورها می خوانند که واحد پول واحد اروپا را موسوم به یورو به عنوان پول قانونی در قلمرو خود پذیرفته اند. از ژانویه 1999 ، یازده کشور وجود داشت: آلمان ، اتریش ، فرانسه ، بلژیک ، فنلاند ، ایتالیا ، ایرلند ، پرتغال ، اسپانیا ، هلند و لوکزامبورگ. کمی بعد ، منطقه یورو به دلیل پیوستن به آن اسلوونی ، یونان ، مالت ، اسلواکی ، قبرس و استونی گسترش یافت.
به اصطلاح منطقه یورو توسعه یافته شامل چندین ایالت دیگر است که در آنها از واحد پول واحد اروپا نیز استفاده می شود. بنابراین ، توافق نامه هایی با اتحادیه اروپا توسط سان مارینو ، واتیکان و موناکو منعقد شد. بدون انعقاد قرارداد ، یورو در شهرک های آندورا ، مونته نگرو و کوزوو استفاده می شود.
شکل گیری سیاست مشترک پولی و اقتصادی در کشورهای اروپایی در سه مرحله صورت گرفت. واحد پول واحد اروپا از مارس 2002 تاکنون به تنها وسیله قانونی پرداخت در منطقه یورو تبدیل شده است.
معرفی واحد پولی مشترک به جسورانه ترین آزمایش اقتصادی چند وقت اخیر تبدیل شده است. تاکنون ، کارشناسان در مورد اینکه آیا انتقال به یک ارز واحد مصلحت است یا خیر ، بحث می کنند. مسائل مربوط به توزیع منافع و هزینه های احتمالی ناشی از ایجاد اتحادیه پولی بین کشورهای جداگانه و بخش های اقتصادی هنوز حل نشده است. به احتمال زیاد ، نتیجه آزمایش نه تنها اروپا ، بلکه بسیاری از کشورهای دیگر که روابط اقتصادی خود را با این منطقه حفظ می کنند ، تأثیر خواهد گذاشت.
هر کشور اتحادیه اروپا رسماً حق ورود به منطقه یورو را دارد. و با این حال ، نامزدهای پیوستن به منطقه یورو باید معیارهای خاصی را که در سیاست های پولی آنها اعمال می شود ، داشته باشند. اول از همه ، کسری بودجه کشور کاندیدا باید در حد 3٪ تولید ناخالص داخلی باشد و بدهی بخش دولتی باید نزدیک به 60٪ تولید ناخالص داخلی باشد.
علاوه بر این ، کشوری که مایل به ورود به منطقه یورو است باید از نرخ ارز ثابت خود در رابطه با واحد پول اروپا اطمینان حاصل کند. میزان استقلال بانک مرکزی کشور و میزان انسجام سیاست مالی آن با سیاست کشورهای منطقه یورو نیز در نظر گرفته شده است.
هنگام ارزیابی اعضای جدید بالقوه منطقه یورو ، بانک مرکزی اروپا و کمیسیون اروپا نتایج ادغام متقابل بازارها ، توسعه تراز پرداخت ها ، هزینه های نیروی کار و سطح شاخص های قیمت را در نظر می گیرند. عضو جدید منطقه یورو پس از عضویت در اتحادیه پولی موظف به انجام معیارهای ثبات تعیین شده برای بخش مالی خواهد بود.
اعضای جدید اتحادیه اروپا هنگام ورود به منطقه واحد پول واحد اروپایی ، تمام اختیارات خود را در زمینه سیاست های پولی و اعتباری به بانک مرکزی اروپا منتقل می کنند که اکنون در حال تصمیم گیری درباره مسائل مربوط به تعیین سطح نرخ بهره و تعیین حجم آن است. اسکناس
برای هر یک از اعضای جدید اتحادیه اروپا ، پیوستن به منطقه یورو یک گام طبیعی است که منجر به ادغام کامل و جامع دولت در اتحادیه اروپا می شود.
