اساساً همه شرکتهای مدرن دارای ساختار سازمانی متفاوتی هستند که کلیه زمینه های فعالیت را در بر می گیرد. این اسکلت هر شرکتی است ، بنابراین شما باید بفهمید ساختار سازمانی یک شرکت چیست.
تعریف
آنها شروع به صحبت در مورد ساختار سازمانی بنگاه اقتصادی به این ترتیب در آغاز قرن بیستم کردند ، زمانی که یک جهش کیفی سریع در تولید رخ داد ، که به بازنگری رویکردهای مدیریت نیاز داشت. ساختار سازمانی یک شرکت به طور کلی مجموعه ای از قوانین ، ارتباطات ، نگرش ها و تبعیت از همه سطوح مدیریت شرکت ، از مدیران عالی گرفته تا مجریان است. ساختار سازمانی بنگاه اقتصادی حتی قبل از آغاز قرن 20 وجود داشته است ، در غیر این صورت بنگاه ها و صنایع بزرگ بوجود نمی آمدند ، با این حال ، از دیدگاه نظری ، آنها دقیقاً در این دوره به فکر فرو رفتند. در حال حاضر ، انواع مختلفی از ساختارهای سازمانی وجود دارد ، اما اساسی ترین آنها سلسله مراتبی ، تقسیم بندی و ارگانیک است.
ساختار سازمانی سلسله مراتبی
این کلاسیک ترین و متعارف ترین نوع ساختار سازمانی ممکن در یک شرکت است. همانطور که از نام آن پیداست ، این ساختار مبتنی بر یک سلسله مراتب مشخص بین سطوح مدیریتی است ، توزیع مشخصی از مسئولیت ها و اختیارات و بر این اساس ، یک تقسیم کار مشخص وجود دارد که در رابطه با آن سیاست پرسنل شرکت انجام می شود. این ساختار سازمانی با معایبی مانند هماهنگی ضعیف تعامل بین بخشهای مرتبط ، دیوان سالاری توسعه یافته و نگرش غیرشخصی نسبت به پرسنل مشخص می شود. این نوع ساختار سازمانی معمولاً برای شرکتها و شرکتهای بزرگ صنعتی در روسیه و کشورهای CIS است.
بزرگترین نظریه پرداز و مجری ایجاد ساختارهای سازمانی ، هنری فورد است که سبک مدیریت آن توسط بسیاری از بنگاه های تولیدی آن دوره اتخاذ شده است.
ساختار سازمانی بخشی
با توجه به ظهور شرکت های متنوع و گسترش زمینه های فعالیت شرکت های بین المللی ، تا پایان قرن بیستم ، نیاز فوری به ایجاد انواع جدیدی از ساختارهای سازمانی وجود داشت. یکی از آنها ساختار سازمانی تقسیم بندی بود که مشخصه آن تقسیم مناطق فعالیت شرکت به زیرمجموعه ها / بخش ها و در راس آنها مدیران مسئول است. این بخش ممکن است شامل چندین هزار کارگر باشد که در یک جهت واحد فعالیت می کنند. همچنین ، تقسیمات را می توان به صورت سرزمینی تقسیم کرد ، این امر خصوصاً در مورد شرکتهای حمل و نقل بین المللی صادق است. چنین ساختار سازمانی معایبی نیز دارد که بزرگترین آنها سیستم مدیریتی بسیار شاخه ای ، تکثیر مسئولیت های عملکردی بین بخش ها و همچنین بار تقسیم ها برای تشکیل ساختارهای سلسله مراتبی در درون خود است.
ساختارهای سازمانی موجود اغلب مختلط هستند. در چارچوب یک ساختار سلسله مراتبی ، بخشهای پروژه می توانند وجود داشته باشند ، و بالعکس - یک ساختار آلی می تواند عناصر یک ساختار سلسله مراتبی را داشته باشد.
ساختار سازمانی آلی
این نوع ساختار سازمانی به دلیل نیاز به پاسخ سریع بنگاه اقتصادی به تغییر شرایط بازار بوجود آمده است ، که در آن رقابت بسیار شدید است. انواع مختلفی از ساختارهای سازمانی ارگانیک وجود دارد: پروژه ، ماتریس و تیم. هر یک از این انواع با ویژگی هایی مانند تشکیل گروه های مسئول (پروژه یا تیم) به صورت حرفه ای ، تقسیم قدرت در آنها و مسئولیت هر یک از نتایج نهایی مشخص می شود. یک ساختار سازمانی ارگانیک معمولاً در شرکتهای بزرگ فناوری اطلاعات است که بسیاری از پروژه ها را انجام می دهند.در اینجا رشد حرفه ای و کار گروهی کاملاً هماهنگ تشویق می شود ، جایی که به دلیل وجود یک پیوند ، تمام کارهای پروژه می توانند خارج شوند.
