ثبات و ثبات مالی یک شرکت به نتایج فعالیت آن بستگی دارد. برای شناسایی به موقع و رفع نقایص مختلف در کار ، انجام تجزیه و تحلیل مالی لازم است. در این راستا ، گزارش تحلیلی ، ساختاری - ترازنامه ایجاد شد.
تعادل سازی
مانده را یک جدول دو طرفه می نامند که سمت چپ آن یک دارایی است و ترکیب و توزیع وجوه را منعکس می کند و سمت راست یک بدهی است که منابع و هدف این وجوه را نشان می دهد. برابری باید در ترازنامه بین دارایی و بدهی وجود داشته باشد.
عنصر اصلی ترازنامه اقلام ترازنامه مربوط به نوع خاصی از دارایی ، منابع تشکیل آن ، بدهی ها است. اقلام موجود در ترازنامه به دو دسته تقسیم می شوند که دارای رمزگشایی و خطوط تجزیه شده و تفصیلی هستند.
کلیه اقلام ترازنامه براساس محتوای اقتصادی اقلام در بخشهایی دسته بندی می شوند. برای ساده کردن جستجوی مقالات ، هر سطر مانده یک شماره سریال دارد و به مقالات خاص پیوند دارد. ترازنامه دو ستون را ارائه می دهد ، که نشان دهنده وضعیت وجوه در آغاز و پایان دوره گزارش است. ستون دوم وضعیت آنها را هنگام تنظیم تراز نمایش می دهد.
در تراز دارایی دو بخش وجود دارد - دارایی های جاری و غیرجاری. این بخشها بسته به رشد نقدینگی واقع شده اند. این بدهی شامل سه بخش است - بدهی های کوتاه مدت ، بلند مدت و همچنین سرمایه و اندوخته ها. بخشهای مسئولیت با توجه به میزان ادغام منابع مرتب می شوند.
عناصر تعادل
هر ترازنامه یک شرکت بر اساس سه م componentsلفه اصلی آن است - دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام.
دارایی ها ویژگی ملکی هستند که درآمدزا هستند. این قابل درک است که کنترل آن بر اثر قرار دادن سرمایه قرض گرفته شده از خارج تحت شرایط خاص توسط سازمان بدست آمده است.
بدهی ها بدهی های متعهد به شرکت است. اینها شامل وام ، وام و سایر بدهی ها است. بدهی ها میزان وجوه بازپرداخت شده را منعکس می کند. فرض بر این است که این بدهی در آینده منجر به کاهش منابع سازمان خواهد شد.
حقوق صاحبان سهام دارایی های پس از کسر کلیه بدهی ها را نشان می دهد. دریافت سود توسط شرکت این شاخص را افزایش می دهد ، و ضررها - آن را کاهش می دهد. این بخش شامل سرمایه سهام ، سرمایه ذخیره ، سهام خزانه و سود انباشته است.
ترازنامه شرکت براساس قوانین حسابداری تنظیم شده توسط قانون "در مورد حسابداری" ، مقررات و سایر اسناد نظارتی تنظیم شده است.
