اثربخشی و کارایی هر شرکت تجاری نه تنها با استفاده از یک سیستم از شاخص های مطلق (درآمد ، سود ، هزینه) ، بلکه همچنین تعدادی از شاخص های نسبی ارزیابی می شود که یکی از آنها سودآوری است. حس کلی سودآوری مقایسه هزینه ها و منافع است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای ارزیابی کارایی شرکت ، از شاخص سودآوری استفاده می شود. با تقسیم سود حاصل از فروش بر کل هزینه کالاهای فروخته شده می توانید آن را پیدا کنید. سودآوری فروش مشخص کننده میزان سود است که هر روبل هزینه های سرمایه گذاری شده در تولید و فروش برای شرکت به ارمغان می آورد. گاهی اوقات ، به جای سود حاصل از فروش ، هنگام محاسبه این شاخص ، از سود خالص استفاده می شود. اما در این حالت ، سودآوری تحت تأثیر عوامل مرتبط با تأمین و بازاریابی و سایر فعالیتهای سازمان و همچنین روش و اصول مالیات خواهد بود.
گام 2
علاوه بر سودآوری محصولات ، هنگام ارزیابی کارایی شرکت ، از شاخص سودآوری فروش استفاده می شود. به عنوان نسبت سود حاصل از فروش یا سود خالص به میزان درآمد حاصل از فروش تعریف می شود. این شاخص به شما امکان می دهد تغییرات سیاست های قیمت گذاری را کنترل کنید. سودآوری محصول سهم سود را از کل درآمد شرکت نشان می دهد. این شاخص است که تصمیم گیری در مورد افزایش سود را افزایش می دهد: با افزایش حجم تولید یا کاهش هزینه های تولید.
مرحله 3
هنگام تجزیه و تحلیل فعالیت های یک شرکت ، می توانید بازده دارایی را محاسبه کنید. به عنوان نسبت سود (خالص ، ناخالص یا حاصل از فروش) به ارزش متوسط دارایی های سازمان برای یک دوره خاص تعریف می شود. بازده دارایی نشان می دهد که شرکت برای هر روبل سرمایه گذاری شده در دارایی چه میزان سود دریافت خواهد کرد.
مرحله 4
هنگام تعیین سودآوری شرکت ، محاسبه بازده سرمایه (سهام) خود را فراموش نکنید. این با تقسیم درآمد خالص بر حقوق صاحبان سهام تعیین می شود. این شاخص برای سهامداران مهمترین است زیرا منعکس کننده سودآوری وجوهی است که آنها در شرکت سرمایه گذاری کرده اند.
