سودآوری معیاری برای سودآوری یک شرکت است. همچنین ، این سودآوری است که به معنی استفاده از ابزارهای خاصی است ، که در آن سازمان می تواند هزینه های خود را با درآمد تأمین کند و سود کسب کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سودآوری شرکت را بر اساس داده های عملکرد سال به سال و سپس بر اساس سه ماهه تجزیه و تحلیل کنید. شاخص های واقعی سودآوری (محصولات ، دارایی ، وجوه شخصی) دوره مورد نیاز را با شاخص های محاسبه شده (برنامه ریزی شده) و مقادیر دوره های قبلی مقایسه کنید. در همان زمان ، مقادیر دوره های گذشته را با استفاده از شاخص قیمت به یک شکل قابل مقایسه بیاورید.
گام 2
تأثیر عوامل داخلی و خارجی تولید را بر شاخص های سودآوری بررسی کنید. سپس ذخایر رشد شاخصهای سودآوری را تعیین کنید. به نوبه خود ، برای اطمینان از افزایش سودآوری ، میزان افزایش سود باید بیشتر از نرخ رشد مواد استفاده شده یا نتایج فعالیتها ، یعنی درآمد حاصل از فروش کالا باشد.
مرحله 3
پایداری شرکت را تجزیه و تحلیل کنید ، که با شاخص های مختلفی مشخص می شود که نشان دهنده ثبات وضعیت مالی آن ، سطح بهینه نقدینگی و توانایی پرداخت است. هدف از تجزیه و تحلیل مالی ارزیابی وضعیت شرکت در دوره قبل ، ارزیابی وضعیت آن در حال حاضر و ارزیابی موقعیت آینده شرکت است.
مرحله 4
تجزیه و تحلیل مالی را در چند مرحله انجام دهید: تعیین رویکرد یا جهت این تجزیه و تحلیل ، ارزیابی کیفیت اطلاعات اولیه و انجام تجزیه و تحلیل با استفاده از روش های اساسی. این روشها عبارتند از: افقی - مقایسه هر یک از اقلام ترازنامه یا سند گزارشگری دیگر با داده های دوره قبل ؛ عمودی - تعیین سیستم تمام شرایط شاخص ، و همچنین تأثیر هر موقعیت به طور کلی بر نتیجه خود ؛ روند - تجزیه و تحلیل شاخص در چندین دوره زمانی و تعیین روند با استفاده از پردازش ریاضی یک سری خاص از پویایی.
