در صورت عدم وجود ایده واقعی در مورد هزینه های مادی تولید کالا (هزینه) ، تعیین سودآوری تولید غیرممکن است ، که به نوبه خود ، یک ویژگی اساسی برای توسعه تجارت به عنوان یک کل است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
با سه روش اصلی محاسبه هزینه مواد آشنا شوید: دیگ بخار ، سفارشی و عرضی. بسته به نوع هزینه گذاری ، یکی از روش ها را انتخاب کنید. بنابراین با روش دیگ بخار ، چنین شیئی به عنوان یک کل تولید می شود ، در مورد روش سفارشی - فقط یک سفارش یا نوع محصول جداگانه ، و با روش عرضی - یک بخش جداگانه (فرآیند تکنولوژیکی) تولید. بر این اساس ، تمام هزینه های مواد یا توزیع نمی شوند ، یا توسط محصولات (سفارشات) یا با بخش (فرآیندهای) تولید همبستگی ندارند.
گام 2
هنگام استفاده از هر یک از روشهای محاسبه (واحدهای طبیعی ، شرطی-طبیعی ، ارزش ، زمان و کار) از واحدهای مختلف محاسبه استفاده کنید.
مرحله 3
هنگام استفاده از روش محاسبه دیگ بخار ، محتوای کم اطلاعات آن را فراموش نکنید. اطلاعات بدست آمده در نتیجه محاسبات به روش دیگ بخار فقط در مورد حسابداری در تأسیسات تولید یک محصول (به عنوان مثال در شرکتهای تولید روغن برای محاسبه هزینه آن) قابل توجیه است. هزینه های مواد با تقسیم کل هزینه های موجود بر کل حجم تولید از نظر فیزیکی (بشکه های نفت در این مثال) محاسبه می شود.
مرحله 4
برای تولید دسته ای کوچک یا حتی یکبار مصرف از روش سفارش هر قطعه استفاده کنید. این روش برای محاسبه هزینه محصولات بزرگ یا پیچیده از نظر فنی نیز مناسب است ، درصورتی که محاسبه هر بخش از فرآیند تولید از نظر فیزیکی غیرممکن است. هزینه های مواد با تقسیم کل هزینه های هر سفارش بر تعداد کالاهای تولید شده و تحویل مطابق با آن سفارش محاسبه می شود. نتیجه محاسبه قیمت تمام شده با استفاده از این روش ، کسب اطلاعات در مورد نتایج مالی اجرای هر سفارش است.
مرحله 5
اگر در حال محاسبه قیمت تمام شده تولید انبوه هستید که با توالی فرآیندهای تکنولوژیکی و تکرارپذیری عملیات جداگانه انجام می شود ، از روش نوبت به نوبت استفاده کنید. هزینه های مواد با تقسیم مجموع تمام هزینه ها برای یک دوره زمانی خاص (یا در حین اجرای هر فرآیند یا عملیات خاص) بر تعداد واحدهای تولید شده در این مدت (یا در طی یک فرآیند یا عملیات) محصولات محاسبه می شود. کل هزینه تولید مجموع هزینه های مواد برای هر یک از فرآیندهای فن آوری است.
