قانون فدرال FZ-156 صندوق سرمایه گذاری مشترک (صندوق سرمایه گذاری متقابل) را به عنوان یک مجموعه املاک تعریف می کند که شامل املاک (پول) است که توسط سرمایه گذاران به مدیریت اعتماد یک شرکت مدیریت منتقل می شود.
هدف صندوق سرمایه گذاری مشترک سود کسب وجوه جمع شده سرمایه گذاران و توزیع درآمد بین آنها است. سرمایه گذاران می توانند هر شخص حقیقی و حقوقی باشند. سرمایه گذار که پول خود را در یک صندوق سرمایه گذاری سرمایه گذاری کرده است ، سهامدار یا مالک یک واحد سرمایه گذاری (سهم) می شود. مالکیت سهام در یک صندوق سرمایه گذاری مشترک توسط اوراق بهادار ثبت شده صادر شده توسط شرکت مدیریت صندوق تأیید می شود. هر سهم سرمایه گذاری حقوق یکسانی به صاحبش می دهد. سرمایه گذار حق دارد شرکت مدیریت را ملزم به مدیریت صحیح دارایی های خود کند. وی همچنین حق دارد برای سهام خود از صندوق پول دریافت کند ، یعنی. آنها را به ارزش فعلی بازپرداخت کنید. شرکت مدیریت باید مجوز داشته باشد. به طور معمول ، این شرکت تیمی از مدیران حرفه ای است. سرمایه گذاری سهامداران به طور کلی اداره می شود و سود متناسب با سهم سرمایه گذار در صندوق توزیع می شود. مدیریت با انجام هرگونه معامله با دارایی صندوق انجام می شود. وجوه متقابل می تواند پایان باز (صندوق پایان باز) و فاصله (IPIF) باشد. فقط وجه نقد می تواند به مدیریت این قبیل وجوه منتقل شود. صندوق های سرمایه گذاری واحد بسته (ZPIF) مدیریت سایر املاک و همچنین پرداخت ناقص سهام را فراهم می کنند. روابط سهامداران و شرکت مدیریت بر اساس توافق نامه (قوانین) مدیریت اعتماد تنظیم می شود. قوانین به صورت یک پیشنهاد عمومی تنظیم شده است. املاک صندوق سرمایه گذاری مشترک بر اساس حق مالکیت مشترک مشترک متعلق به سهامداران است ، اما تقسیم دارایی یا تفکیک سهم از آن نیست ممکن به عنوان مثال ، اگر تمام دارایی های یک صندوق سرمایه گذاری مشترک در سهام یک شرکت سرمایه گذاری شود ، این بدان معنا نیست که می توان سهام این شرکت را به سهامدار اختصاص داد. ارزش واحد ممکن است بسته به میزان سود صندوق سرمایه گذاری مشترک کاهش یا کاهش یابد.
