مارک اولدنبورگ واحد پولی شهرستان اولدنبورگ است که در زمان پادشاهی کنت آنتون گانتر (1603-1667) و پس از اتحاد آلمان در دوش بزرگ الدنبرگ در 1818-1918 ضرب شده است. آخرین تمبرهای اولدنبورگ به صورت نوتگل در سالهای 1917-1923 تولید شده است.
تاریخ
شهرستان اولدنبورسكو در ساحل شمالی رودخانه هونته واقع شده است كه در شرق سلطنت Freestand جریان دارد. در آغاز تاریخ آموزشی خود ، این ایالت بخشی از پادشاهی زاکسن بود. در سال 1091 ، امپراتور مقدس روم ، هنری چهارم ، پادشاهی دلمنگورست را به دست آورد.
در سال 1108 برای اولین بار در منابع تاریخی شهری به نام "آلدنبورگ" ذکر شد. در این سند اولین اگیلمار اولدنبورگ نیز ذکر شده است. در سال 1180 ، پس از تقسیم زاکسن ، اولدنبورگ به یک شهرستان مستقل تبدیل می شود. در سال 1270 اولدنبورگ و دلمنهورست در یک شهرستان واحد ادغام شدند. در زمان سلطنت کنت دیتریش مبارک (1421-1440) ، اولدنبورگ بین خطوط پیر و جوان متحد شد. در سال 1667 ، كنت آنتون گونتر بدون ترك وراث درگذشت. تا سال 1773 ، این شهرستان به یک قلمرو وسیع از دانمارک تبدیل شد. در سال 1774 ، پادشاه مریض دانمارک ، کریستین هفتم ، مدیریت شهر را به طور کامل به اسقف لوبک در خط مقدم هولشتاین-گوتورپ ، فردریک آگوستوس اول ، منتقل کرد که وضعیت شهرستان را به یک دوک ارتقا داد. در سالهای 1810-1814 اولدنبورگ توسط نیروهای ناپلئونی اشغال شد.
پس از پایان جنگ در سال 1817 ، با تصمیم کنگره وین ، پادشاهی بیرکنفلد به اولدنبورگ پیوست. در سال 1829 اولدنبورگ مقام یک پادشاه بزرگ را دریافت کرد. در سال 1871 ، پس از اتحاد آلمان ، اولدنبورگ بخشی از امپراتوری آلمان شد. در سال 1918 ، اولدنبورگ وضعیت جمهوری آزاد در جمهوری ویمار را دریافت کرد.
سکه
در اواخر قرن 8 ، برکت ها شروع به ضرب سکه های خود در اولدنبورگ کردند ، و علامت کلن به عنوان وزن برای ساخت سکه ها عمل کرد. اولین سکه های اولدنبورگ کاملاً یادآور برکتهای برمن بود. در آغاز قرن چهاردهم ، ضربهای ویتن (Witten آلمان) در اولدنبورگ شروع شد ، که به کوچکترین واحد پولی تبدیل شد. در سال 1374 ضرب و شتم Schwaren شروع شد که ضرب و شتم آن تا سال 1873 ادامه داشت. این سکه ها دیگر توخالی نبودند - ضرب تصویر در هر دو طرف شروع شد.
تا آغاز قرن نوزدهم ، خزه ها از نقره ضرب می شدند و وزن آنها 1 ، 117 گرم بود. بعداً این سکه ها از مس ساخته شد. Schwarens Witens را از گردش خارج کرد و آنها را فقط به عنوان یک واحد حساب باقی گذاشت. در XIV ، pfenigs شروع به ضرب کرد. شیلینگ نقره در قرن پانزدهم ضرب شد. همچنین در شرق فریستلند ، Stüber (Stüber) شروع به کار کرد که در طراحی آن تأثیر شدید اروپای غربی ، اتر ، هلند و فلاندرس احساس می شد. 54 استوبر برابر با 540 witten یا 9 شیلینگ بود. در سال 1560 ، استخراج گروتین (Groten آلمانی) در اولدنبورگ آغاز شد که ابتدا از نقره ساخته می شد و بعداً با مس تا سال 1869 ساخته می شد.
همراه با سکه های کوچک در گردش در اولدنبورگ ، سکه های برمن با فرقه های بزرگ و همچنین ارز سایر سرزمین های آلمان مورد استفاده قرار گرفت. در زمان سلطنت آنتون اول (1573-1526) ، گیلدهای طلا برای این شهرستان ضرب شدند. در زمان سلطنت کنت آنتون گونتر (1603-1667) ضرب تمبرهای نقره ای و تالرها آغاز شد و در سال 1660 گاوداری طلا با یک داکت تجاری جایگزین شد. استاندارد پولی آن زمان: 1 تالر = 2¼ علامت = 9 شیلینگ = 54 استوبرت = 72 گروت = 360 Schwaren = 540 سفید.
در تاریخ 30 ژوئیه 1838 ، تصمیم بر این شد که تراشه های چانه زنی برای بیرکنفلد صادر شود. در سال 1848 آلبوس و سیلبرگروشن از بیلون ضرب شدند. از نظر اولدنبورگ ، کوچکترین تراشه چانه زنی Schwariens بود ، برای Birkenfeld سکه های کوچک pfenig ، که برای آن سرزمین ها آشناتر بود. از سال 1840 ، سکه هایی با واحد های 1⁄6 و 2 تالر (3 ½ اصناف) در تمام سرزمین های دوک مشترکاً ضرب شد و از اول اکتبر 1846 استاندارد جدیدی برای علامت زنگ تنظیم شد: 3/141 تالر = 1 علامت ادکلن از نقره خالص … در اول ژانویه سال 1854 ، اولدنبورگ به تدریج به ضرب فرقه های کوچک روی آورد.
نام تجاری
در اولدنبورگ ، در زمان آخرین آخرین کنت آنتون گونتر (1603-1667) ، ضرب سکه ها در قالب های 1 ، ½ و 1 علامت آغاز شد. قدمت سکه های اولدنبرگ تا دهه 60 قرن هفدهم میلادی نبود.در دوران حکومت دانمارک (1667-1773) و تا زمان اجرای قانون ضرابخانه 1873 ، این علامت ضرب نشده است.
