هزینه با در نظر گرفتن هزینه های تولید آنها به عنوان هزینه محصولات شناخته می شود. معمول است که شامل هزینه های نیروی کار ، مواد ، مواد اولیه و غیره است. محاسبه قیمت تمام شده به شما امکان می دهد تا هزینه تولید یک واحد تولید به صورت نقدی را تعیین کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
الگوریتم پذیرفته شده عمومی برای محاسبه هزینه کالاهای فروخته شده به این شکل است. ابتدا باید هزینه هایی را تعیین کنید که متناسب با حجم تولید متفاوت باشد. مقدار هزینه های متغیر در واحد تولید. قبل از آن ، محصول هنجارهای هزینه و هزینه تحصیل آنها را پیدا کنید. بعد ، هزینه های باقیمانده دوره را جمع کنید و آنها را بر اساس انواع خاصی از محصولات تقسیم کنید. این می تواند هزینه تعمیر تجهیزات ، تعمیر و نگهداری ساختمان ، استهلاک ، هزینه های مدیریت باشد.
گام 2
در حال حاضر ، چندین نوع محاسبه هزینه وجود دارد: هر حاشیه ، سفارشی ، فرآیندی و هنجاری. از طرف دیگر ، اقتصاددانان غربی اغلب از روشهایی مانند هزینه گذاری هدف ، هزینه مستقیم و سایر روشها برای محاسبه استفاده می کنند.
مرحله 3
برای صنایع خاص ، روشهای خاص آنها اعمال می شود. بنابراین برای صنایع بزرگ مربوط به فرآوری مواد اولیه ، اغلب از روش حداکثر استفاده می شود ، ماهیت اصلی این است که هزینه های مستقیم در حسابداری نه بر اساس انواع محصولات ، بلکه براساس محدودیت ها (فازهای خاص تولید) منعکس می شود ، و به عنوان مثال ، روش سفارش به سفارش هزینه های مبتنی بر سفارشات تولید را در نظر می گیرد.
مرحله 4
روش های غربی به شما امکان می دهد هزینه محصولات را در مرحله طراحی در نظر بگیرید. بنابراین ، روش هزینه یابی هدف بر اساس مفهوم هزینه هدف استوار است. در این حالت ، هزینه تفاوت قیمت و سود است. قیمت به عنوان ارزش بازار محصول قابل درک است که توصیه می شود با کمک تحقیقات بازاریابی تعیین شود. و تحت سود - میزان سود مورد نظر. بنابراین ، قیمت تمام شده دیگر فقط یک شاخص هنجاری نیست ، بلکه ارزشی است که شرکت برای رقابت پذیری تلاش می کند.
