برای فروش سودآور کالاها ، شما باید بتوانید هزینه واقعی محصولات را به درستی تعیین کنید. محصولات نهایی محصولاتی هستند که تمام مراحل پردازش فناوری و کنترل مناسب را پشت سر گذاشته اند. آن دسته از محصولاتی که از آن عبور نکرده اند ، ناقص تلقی می شوند و به محصولات نهایی تعلق ندارند.
لازم است
- - حسابداری هزینه ها و هزینه های مستقیم ؛
- - روشی برای ارزیابی محصولات نهایی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کالاهای تمام شده بخشی از موجودی موجود برای فروش است. کالاهای تمام شده در هزینه های تولید واقعی یا برنامه ریزی شده ارزیابی می شوند. هزینه محصولات نهایی یا کلیه هزینه هایی است که در هزینه تولید لحاظ می شود یا فقط هزینه های مستقیم ، در صورت حذف هزینه های غیرمستقیم از حساب 26 به حساب 90. محصولات نهایی در حساب 43 ثبت می شوند ، نام مناسب
گام 2
در عمل ، روش ارزیابی محصولات نهایی با هزینه واقعی تولید به ندرت استفاده می شود ، معمولاً در شرکت های کوچک که دامنه کالا محدود است. برای انواع دیگر تولید ، این روش بسیار دشوار است. این به این دلیل است که هزینه واقعی محصولات نهایی فقط در پایان ماه گزارش تعیین می شود. و در این مدت ، حرکت مداوم محصولات وجود دارد. بنابراین ، برای حسابداری از ارزیابی مشروط محصولات با هزینه برنامه ریزی شده یا قیمت فروش بدون احتساب مالیات بر ارزش افزوده استفاده کنید.
مرحله 3
استفاده از قیمت فروش فقط در صورت ثابت بودن آن در طول ماه امکان پذیر است. در غیر این صورت ، نگه داشتن سوابق با هزینه برنامه ریزی شده مصلحت تر است. این به شرح زیر است: بخش برنامه ریزی ، بر اساس هزینه واقعی دوره قبلی و تغییر پیش بینی شده در سطح قیمت ، یک ثابت قیمت حسابداری خاص را در طول ماه معرفی می کند.
مرحله 4
محصولات تولیدی از اعتبار 23 تا بدهی 26 دریافت می شود. و هزینه محصولات نهایی که از اعتبار 26 به بدهی 901 به مشتریان ارسال می شود. در پایان ماه ، با محاسبه هزینه واقعی تولید ، انحراف قیمت کتاب از هزینه واقعی تولید و انحراف مربوط به محصولات فروخته شده تعیین می شود.
