بازار یک فضای رقابتی است که در آن فروشندگان مستقل بر سر حق فروش کالاهای خود به خریداران رقابت می کنند. شما می توانید براساس عناصر اصلی آن ، شاخص های رقابت پذیری یک محصول و انواع رقابت ، درک کنید که چه چیزی تولید شده است.
عناصر اصلی فضای رقابتی
بازار یک فضای رقابتی است که بر اساس رقابت تولید کنندگان برای فروش کالاهای خود است. فضای عناصر رقابتی پنج عنصر است. اولین آنها بازار کالا است. این حوزه گردش کالاهایی است که هیچ جایگزینی در خاک روسیه ندارند. بر اساس توانایی اقتصادی خریدار بالقوه برای خرید محصولات در یک سرزمین خاص و عدم وجود چنین فرصتی در خارج از آن تعیین می شود. در این حالت کالاهای قابل تعویض یکی از عناصر بازار کالا است.
مرزهای محصول بازار عنصر دوم است و با خصوصیات مصرفی محصول مشخص می شود. علاوه بر این ، هنگامی که بازارهای آن یک گروه محصول محسوب می شود ، تشکیل یک گروه کالایی نقش مهمی را ایفا می کند.
عنصر سوم مرزهای جغرافیایی بازار است ، یعنی قلمرویی که خریداران محصول مورد نظر را در آن خریداری می کنند. در این صورت ، آنها راهی برای خرید آن در خارج از این قلمرو ندارند.
رقابت چهارمین عنصر بازار است که می توان ماهیت خصمانه نهادهای تجاری را توصیف کرد ، درصورتی که اقدامات خود به طور کامل اجازه تأثیر یک طرفه بر شرایط گردش کالا در بازار را نمی دهد.
رقابت پذیری محصول و خود محصول دو عنصر دیگر در بازار هستند. رقابت پذیری سطح پارامترهای فنی ، اقتصادی و سایر محصولات است که به لطف آن توانایی مقاومت در برابر رقابت با محصولات مشابه را دارد. هدف اصلی بازار محصولاتی است که دارای ارزش و ارزش هستند ، همچنین دارای قابلیت اطمینان و سطح فنی مناسب هستند.
شاخص های رقابت پذیری
شش شاخص اصلی رقابت پذیری یک شرکت امکان حفظ وضعیت اقتصادی و اجتماعی آن را در سطح مناسب فراهم می کند: شاخص های فنی و قیمت ، کیفیت کالا ، شرایط تحویل و پرداخت ، ویژگی های سیستم گمرکی و مالیاتی و همچنین درجه مسئولیت فروشندگان. همانطور که مشاهده می کنید ، این عوامل باعث می شود شرایط بازار به بیشترین تأثیر برسد.
انواع رقابت ها
از آنجا که بازار یک منطقه بسیار گسترده است ، رقابت باید به چند نوع تقسیم شود. یکی از آنها رقابت خالص است که توسط بسیاری از خریداران و فروشندگان یک محصول مشابه شکل گرفته است. در عین حال ، خریدار یا فروشنده خاصی وجود ندارد که بتواند تأثیرات تعیین کننده ای بر سطح قیمت یک محصول بگذارد.
رقابت انحصاری نوع دوم است. این متشکل از بسیاری از خریداران و فروشندگان است که در بازه قیمتی گسترده معاملات انجام می دهند. این فرصت به دلیل توانایی ارائه محصولات مختلف به مشتریان وجود دارد.
رقابت الیگوپولیستی تعداد کمی از فروشندگان حساس به قیمت است. بنابراین ، بازار به عنوان یک محیط رقابتی منطقه وسیعی است که سطح استاندارد زندگی مناسبی را فراهم می کند.