هنگامی که کارمندی برای سفر کاری فرستاده می شود ، شرکت باید روزهای کاری وی را به صورت اضافی به وی پرداخت کند. مفهوم سفر شامل کلیه هزینه هایی است که توسط کارخانه برای کار در جاده به کارمند پرداخت می شود. آنها شامل: دیه ، هزینه اجاره محل اقامت ، هزینه سفر به محل سفر کاری و برگشت ، هزینه های دیگر (این ممکن است پرداخت هزینه خدمات ارتباطی یا پست ، ویزا و گذرنامه و سایر هزینه ها باشد). برای یک حسابدار ، هزینه های سفر شامل هزینه های فعالیت های عادی می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
طبق مصوبه دولت فدراسیون روسیه ، محدودیت در مدت زمان صرف شده در یک سفر کاری لغو شد. قبلاً امکان اعزام یک کارمند به یک سفر کاری با حداکثر مدت 40 روز وجود داشت. اکنون این قانون لغو شده است. در این راستا ، رابطه شرکت ها با خدمات مالیاتی در رابطه با موضوع شناخت هزینه های سفرهای طولانی مدت ساده شده است.
گام 2
کمک هزینه سفر بر اساس اسنادی تأیید می کند که یک واقعیت خاص از هزینه ها را تأیید می کند. کمک هزینه روزانه با توجه به هنجارهای خاصی که توسط دولت تأیید می شود محاسبه می شود. و تمام هزینه های دیگر ، به عنوان مثال ، برای حمل و نقل ، توسط بلیط های خریداری شده تأیید می شود. سایر هزینه ها نیز تأیید می شود. می توانید با استفاده از توافق نامه ای که بین یک کارمند سفر کاری و صاحب خانه منعقد شده است ، اجاره مسکن را گزارش دهید.
مرحله 3
قبل از سفر کاری ، بر اساس هزینه های اولیه (خرید بلیط و احتمالاً اجاره اتاق) و همچنین مبلغ مشخصی که ممکن است برای هزینه های پیش بینی نشده به آن نیاز داشته باشد ، بخشی از پول به کارمند تعلق می گیرد. این مبلغ با در نظر گرفتن وضعیت کلی اقتصادی کشور و با توجه به استانداردهای تصویب شده محاسبه می شود. هنگام ورود ، کارمند گزارش می دهد که چقدر پول خرج کرده است. اگر مسافر بودجه شخصی خود را در امور کاری خرج کند ، باید مدارک مربوطه را برای دریافت غرامت ارائه دهد. اگر کارمند سفر بودجه قابل پاسخگویی هزینه نشده ای داشته باشد ، پس از ورود ، باید آنها را به بخش حسابداری تحویل دهد.
مرحله 4
برای ارائه گزارش به اداره مالیات ، حسابدار حق دارد هزینه های سفر را در هزینه های شرکت لحاظ کند. برای تأیید این هزینه ها ، باید یک دستور سفر کاری ، یک گزارش قبلی و یک رسید تأیید کننده هزینه واقعی را ضمیمه کنید.
