هنگام انعکاس درآمد و هزینه های شرکت در اظهارنامه مالیاتی ، گاهی اوقات شرایطی پیش می آید که حذف بخشی از هزینه ها ضروری باشد. این امر به این دلیل است كه شركتهای بی سود تحت نظارت دقیق اداره مالیات قرار می گیرند و ممكن است به بازرسی های محل اعتماد كنند كه هیچ چیز خوبی ندارد. این امر منجر به تشکیل خسارات سالهای گذشته می شود که می تواند در نتیجه اشتباهات در محاسبه پایه مالیات نیز ظاهر شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر در پایان سال فعالیت سودآوری وجود نداشت ، بخشی از هزینه های شرکت را به حساب 97 "هزینه های معوق" ارجاع دهید. هزینه های قابل انتقال از این طریق شامل هزینه های خرید نرم افزار ، پرداخت اجاره ، مجوز و غیره است. این امر منجر به افزایش سودآوری شرکت در سال جاری و تشکیل خسارت سالهای گذشته برای آینده می شود. مpدی حق انتقال این هزینه ها را به مدت 10 سال دارد.
گام 2
مقدار درآمد مشمول مالیات را که در خط 210 بخش 2 اظهارنامه مالیاتی شما نشان داده می شود ، محاسبه کنید. مقدار هزینه مشمول مالیات در خط 220 همان بخش ذکر شده است. مطابق ماده 274 قانون مالیات فدراسیون روسیه با کسر میزان پایه مالیات تعیین کنید. اگر مثبت باشد ، یعنی درآمد بیشتر از هزینه است ، پس می توانید ضررهای سالهای گذشته را بنویسید.
مرحله 3
مقدار ضرر قبلی را در خط 230 قسمت 2 اظهارنامه مالیاتی خود ثبت کنید. این مقدار نباید بیش از 30٪ از مبلغ پایه مالیات باشد. اگر در پایان سال مبنای مالیات دوباره منفی شد ، در خط 250 ضرر سال گزارش فعلی ذکر شده است. در عین حال امکان پوشش خسارات سالهای گذشته وجود ندارد. در این راستا ، براساس بخش 5 روش تأیید شده توسط دستور شماره 58n وزارت دارایی فدراسیون روسیه به تاریخ 22 ژوئن 2009 ، مبلغ آنها در اظهارنامه در نظر گرفته نمی شود.
مرحله 4
هنگام تعیین پایه مالیات ، حتماً تمام اسنادی را که میزان خسارت سالهای گذشته را تأیید می کنند ، در طول دوره حسابداری خود نگه دارید. در غیر این صورت ، ممکن است س controversالهای بحث برانگیزی درباره قانونی بودن کاهش مالیات بر میزان خسارات سالهای گذشته بوجود آید.
مرحله 5
خطوط 210 ، 220 و 230 بخش 2 اظهارنامه مالیاتی را خلاصه کرده و میزان سود بدست آمده را در خط 240 نشان دهید. بنابراین ، شما زیان های سال های گذشته را در سال جاری ارسال می کنید و پایه مالیات را کاهش می دهید.
