هرچه اندازه دسته بزرگتر باشد ، حمل و نقل کالا ارزان تر است. در همان زمان ، هزینه ذخیره سازی انبار مانع از خرید محصولات در حجم بسیار زیاد می شود. هرچه کالاها در یک زمان بیشتر وارد شوند ، بالاتر می رود و از فضای انبار با کارایی کمتری استفاده می شود. برای حل این مشکل لازم است اندازه دسته بهینه را به درستی محاسبه کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
محاسبه سطح بهینه سهام به شما امکان می دهد اندازه دسته را تعیین کنید ، که در آن کل هزینه های ذخیره سازی و تحویل در حداقل است.
گام 2
برای محاسبه مقدار مورد نیاز کالاها در یک دسته ، باید سه شاخص را تعیین کنید: هزینه کل سرویس ، هزینه ذخیره سازی واحد تولید و کل مصرف دوره.
مرحله 3
هزینه های سرویس دهی از طریق شاخص هایی از جمله: تهیه و نگهداری قراردادها ، حمل و نقل ، جریان اسناد و مکالمات تلفنی و حقوق یک کارمند بخش تأمین انجام می شود.
مرحله 4
اطلاعات مربوط به حقوق ، مذاکره و گردش کار برای دوره صورتحساب گرفته می شود و بر تعداد واحدهای کالای دریافت شده در انبار در این مدت تقسیم می شود.
مرحله 5
هزینه حمل و نقل نیز برای هر کالا محاسبه می شود. شاخص های بدست آمده را خلاصه کرده و آنها را C0 تعیین کنید.
مرحله 6
شاخص بعدی که برای محاسبات به آن نیاز خواهید داشت ، هزینه انبار در واحد تولید است. برای تعیین آن ، محاسبه هزینه نگهداری از انبار هر ماه چقدر است. اگر مالک انبار ، حقوق کارکنان انبار و آب و برق باشید ، این داده ها شامل مالیات اجاره یا املاک است.
مرحله 7
میانگین گردش انبار در هر ماه را بر اساس واحدهای اساسی (کیلوگرم یا قطعه) محاسبه کنید. با تقسیم هزینه نگهداری یک انبار بر روی میزان گردش مالی ، متوجه می شوید که ذخیره یک واحد کالا برای یک ماه چقدر است. این شاخص را H تعیین کنید.
مرحله 8
آخرین شاخص ، میزان مصرف دوره است. این فقط حجم فروش یا تولید برای دوره گزارش در واحدهای پایه است. به آن Q بزنید.
مرحله 9
اکنون سه نشانگر بدست آمده را در فرمولی که به فرمول ویلسون معروف است وصل کنید.
مرحله 10
q q اندازه بزرگی است که در آن کل هزینه ها حداقل خواهد بود. بسته به تعدد بسته بندی ، دور آن را فراموش نکنید. بنابراین ، اگر در نتیجه اندازه دسته بهینه 3608 قطعه دریافت کردید و محصولات سفارش داده شده در بسته بندی 20 برابری تحویل داده می شوند ، مبلغ دریافتی را به 3600 قطعه برسانید.
