در جریان تجزیه و تحلیل فعالیتهای یک شرکت ، از مفهومی به عنوان نوع ثبات مالی استفاده می شود. بر اساس نسبت شاخص های مختلف سرمایه در گردش ، موجودی ها و منابع تشکیل آنها تعیین می شود. در نتیجه ، ثبات مالی شرکت و راه های حل مشکلات تعیین می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ترازنامه شرکت را تجزیه و تحلیل کنید ، داده های آن هنگام محاسبه برخی از شاخص های تعیین کننده نوع ثبات مالی شرکت مورد نیاز خواهد بود. این محاسبه برای تعیین تأمین شرکت با منابع تشکیل هزینه ها و سهام انجام می شود.
گام 2
ارزش سرمایه در گردش خود (SOS) را تعیین کنید که برابر است با تفاوت بین حقوق صاحبان سهام و دارایی های غیرجاری. برای انجام این کار ، شما باید به ترازنامه مراجعه کرده و خطوط 490 و 640 را جمع کرده و سپس مقدار خط 190 را کم کنید. مقدار سهام و هزینه ها (З) توسط خطوط 210-217 تعیین می شود. منابع وام بلند مدت (DP) در خط 590 و کوتاه مدت (KP) - در خط 610 منعکس شده است.
مرحله 3
سه شاخص را محاسبه کنید که موجودی سهام و هزینه ها توسط منابع تشکیل آنها را نشان می دهد. کمبود یا مازاد سرمایه در گردش خود (FS) را تعیین کنید ، که برابر است با تفاوت بین SOS و Z. شاخص FD کمبود یا مازاد موجود در منابع قرض گرفته شده خود و بلند مدت را برای تشکیل سهام و هزینه تعیین می کند. برابر است با جمع SOS و DP منهای Z. آخرین مقدار FD برابر است با جمع SOS ، DP و KP منهای Z و مقدار کمبود یا مازاد را با توجه به مقدار کل منابع اصلی تشکیل تعیین می کند سهام و هزینه ها
مرحله 4
نوع ثبات مالی شرکت را بر اساس شاخص های FS ، FD و FD تنظیم کنید. اگر این مقادیر بیشتر از صفر باشد ، شرکت کاملاً با ثبات در نظر گرفته می شود. اگر فقط FS کمتر از صفر باشد ، ثبات مالی طبیعی تلقی می شود. یک وضعیت ناپایدار با کمبود FS و FD مشخص می شود و نشان دهنده نقض توان پرداخت شرکت است. اگر هر سه شاخص منفی باشد ، یک بنگاه اقتصادی دچار بحران مالی می شود. در همان زمان ، شرکت به منابع مالی قرض گرفته شده وابسته است.
