بارنامه یک سند اجباری برای کلیه سازمانهایی است که در کار خود از اتومبیل (اتومبیل ، کامیون ، اتوبوس) استفاده می کنند. در دفترچه راهنما باید نام و شماره سند ، مدت اعتبار ورق ، اطلاعات مربوط به وسیله نقلیه و صاحب آن ، راننده مشخص شود. لازم است این برگه ها را در یک مجله حسابداری خاص مطابق با فرم یکپارچه مصوب در نظر بگیرید. بعلاوه ، بارنامه به بخش حسابداری سازمان منتقل می شود تا بتوانید هزینه های سوخت و روان کننده ها را بنویسید. اداره حسابداری باید هر ماه سوخت و روان کننده ها را بنویسد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای اینکه حسابدار بتواند به درستی هزینه های سوخت را محاسبه کند ، باید مصرف سوخت و مسافت پیموده شده خودرو را در بارنامه قید کرد.
گام 2
شرایط کارکرد وسیله نقلیه. نرخ پایه در لیتر در هر 100 کیلومتر مسافت پیموده شده خودرو اندازه گیری می شود.
مرحله 3
برای یک ماشین سواری ، مصرف سوخت را می توان به شرح زیر محاسبه کرد:
مصرف استاندارد سوخت (در لیتر) را در نرخ مصرف سوخت پایه ، مسافت پیموده شده خودرو (l / 100 کیلومتر) و مسافت پیموده شده خودرو ضرب کنید. در مرحله بعد ، نرخ را با استفاده از ضریب تصحیح تنظیم کنید. این ضریب تصحیح به شما امکان می دهد تا بر اساس شرایط کارکرد خودرو ، میزان مصرف را کم یا زیاد کنید.
مرحله 4
به عنوان مثال ، در زمستان ، این میزان 5-20٪ افزایش می یابد ، همچنین هنگام استفاده از ماشین در مناطق کوهستانی ، این میزان افزایش می یابد. همچنین بسته به جمعیت شهرهایی که ماشین در آنها کار می کند ، اصلاحاتی نیز انجام می شود. بنابراین ، در شهرهایی با جمعیت بیش از یک میلیون نفر ، این رقم به 20٪ و در سکونتگاه های نوع شهری فقط 5٪ می رسد. نرخ شکست اتومبیل جدید یا کار با وسیله نقلیه ای که تحت تعمیرات اساسی قرار گرفته است ، افزایش می یابد در شرایط سخت جاده ای (رانش شن و ماسه ، یخ ، و غیره) می توان این میزان را تا 50٪ افزایش داد. هنگامی که حمل و نقل در مناطق مسطح ، خارج از مناطق طبیعی ، در جاده های عمومی انجام می شود ، کاهش نرخ ممکن است.
