بارنامه سندی رسمی است که هنگام جابجایی کالا از طریق دریا در تجارت خارجی استفاده می شود. توسط حامل برای فرستنده کالا صادر می شود و مالکیت کالا را تأیید می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بارنامه باید حاوی اطلاعاتی در مورد کمیت و شرایط حمل باشد. از آنجا که بارنامه انعقاد قرارداد بین شرکت حمل کننده و فرستنده بار را تأیید می کند ، در این سند نام کشتی و محل دریافت بار مشخص شده است.
گام 2
انواع مختلف بارنامه در تجارت بین الملل استفاده می شود. ویژگی های انواع مختلف این سند با روش انتقال مالکیت کالا تعیین می شود. به عنوان مثال ، نام و آدرس یک گیرنده خاص کالا در بارنامه ثبت شده نشان داده شده است. بارنامه سفارش دارای یک کتیبه انتقال است که با کمک آن می توان حقوق کالا را به شخص ثالث منتقل کرد. بارنامه حامل فاقد تأیید است و با تحویل ساده به هر شخصی قابل انتقال است. دو نوع بارنامه آخر قابل مذاکره است ، یعنی مالکیت کالا می تواند چندین بار از یک شخص به شخص دیگر منتقل شود. بارنامه های قابل توافق اغلب در تجارت بین الملل استفاده می شود زیرا کالاها اغلب فروخته می شوند و در مسیر مالکیت خود را تغییر می دهند. بارنامه های قابل توافق می توانند به عنوان ضمانت اضافی هنگام دریافت وام استفاده شوند.
مرحله 3
بسته به ویژگی های حمل و نقل ، بارنامه می تواند منشور و منظم باشد. بارنامه های مسافرتی برای حمل کالا در کشتی های عادی که طبق یک برنامه خاص کار می کنند استفاده می شود. بارنامه های منشور برای حمل و نقل غیر برنامه ریزی شده استفاده می شود.
مرحله 4
اگر کالا فقط با حمل و نقل دریایی ، از بندر به بندر حمل شود ، بارنامه مستقیم تنظیم می شود. اگر کالسکه از طریق حمل و نقل زمینی و دریایی انجام شود ، بارنامه ای تنظیم می شود.
مرحله 5
اگر حامل در هنگام بازرسی از کالا متوجه آسیب به بسته بندی یا نقص دیگر شود ، بارنامه نجس یا بارنامه با رزرو صادر می شود. اگر نقصی مشاهده نشود ، بارنامه تمیز تهیه می شود.
مرحله 6
کار با بارنامه به ترتیب خاصی انجام می شود. در ابتدا ، محموله بار یک دستور بارگیری تنظیم می کند که شامل اطلاعات دقیق در مورد محصول و گیرنده آن است. در مرحله بعد ، کالاها بارگیری می شوند و رسید ناوبری صادر می شود. پس از خروج کشتی از بندر ، رسید ناوبر به بارنامه تغییر می کند. آخرین مرحله دریافت بار در بندر مقصد پس از ارائه تحویل گیرنده از نسخه تحویل بار است.
