بارنامه یا فرم TORG-12 یکی از رایج ترین اسناد اولیه است. چنین سندی تقریباً توسط هر شرکتی که عملیات تجاری را انجام می دهد ، اعم از یک تامین کننده بزرگ یا یک فروشگاه آنلاین کوچک ، مورد استفاده قرار می گیرد.
هدف اصلی بارنامه ثبت اسناد فروش کالا به شخص ثالث است. فرم آن که نام اختصاری TORG-12 را دریافت کرده است ، با مصوبه شماره 132 کمیته آمار دولتی روسیه در تاریخ 25 دسامبر 1998 تأیید شد. طبق دستورالعمل های وزارت دارایی روسیه ، برگه تحویل تنظیم می شود در دو نسخه ، که یکی از آنها به تأمین کننده باقی می ماند ، یعنی فروشنده کالا ، و دوم - از گیرنده. بر اساس فرم TORG-12 ، فروشنده کالای ارسال شده را می نویسد و خریدار ارسال آن را انجام می دهد. این سند اصلی ساختاری کاملاً مشخص دارد و باید شامل تمام جزئیات لازم باشد. در عنوان یادداشت محموله ، اطلاعات مربوط به فرستنده ، گیرنده ، تأمین کننده و پرداخت کننده مشخص شده است: نام مطابق با اسناد تشکیل دهنده ، آدرس پستی ، و همچنین ممکن است یادداشتی وجود داشته باشد که سازمان یک واحد ساختاری است. علاوه بر این ، تاریخ و تعداد تنظیم سند باید ذکر شود. در زیر جدولی آمده است که حاوی اطلاعاتی در مورد نام محصول ، مقدار و هزینه آن است. هر دو نسخه از فرم TORG-12 باید دارای مهر سازمان ها باشد و توسط مقامات مسئول این معامله تجاری امضا شده باشد. اغلب اختلافات بر سر این است که تهیه کننده هنگام حمل کالا باید کدام سند را تنظیم کند: TORG-12 یا a برگه حمل (فرم T-1). مورد آخر ، برخلاف بارنامه ، شامل بخشی از حمل و نقل است که توسط آن کالسکه انجام می شود و هزینه این سرویس. در عمل ، فروشندگان کالا هنگام حمل معمولاً فرم TORG-12 را تهیه می کنند ، اما این همیشه درست نیست. فرض بر این است که در مورد تسویه حساب های فردی برای خدمات تحویل ، تأمین کننده باید یک برگ تحویل را تنظیم کند. به عنوان مثال ، هنگامی که یک شرکت حمل و نقل شخص ثالث درگیر است یا گیرنده جداگانه از هزینه کالا برای تحویل کالا پرداخت می کند. در غیر این صورت ، سازمان خرید ممکن است در محاسبه مالیات بر درآمد مشکل داشته باشد.
