استهلاک فرآیند انتقال ارزش دارایی های ثابت در قطعات به ارزش محصولات تولید شده با کمک آنها است. انتخاب روش محاسبه استهلاک به اهداف حسابداری و مشخصات کار سازمان بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در روند فعالیتهای تولیدی شرکت ، از داراییهای ثابت و جاری استفاده می شود. دارایی های ثابت ماشین آلات ، ابزارهای ماشین آلات ، تجهیزات هستند ، همه این دارایی ها می توانند برای چندین سال مورد استفاده قرار گیرند ، اما در روند فعالیت فعال به تدریج فرسوده و منسوخ می شوند. برای جبران استهلاک دارایی های ثابت ، سازمان باید کسر استهلاک را انجام دهد.
گام 2
برای محاسبه استهلاک ، ابتدا باید:
- تعیین هزینه اولیه دارایی ثابت:
- ایجاد یک زندگی مفید برای شی.
- روش منطقی برای محاسبه استهلاک انتخاب کنید.
مطابق با استانداردهای حسابداری روسیه ، چهار روش برای محاسبه استهلاک وجود دارد ، خود سازمان حق انتخاب روش مناسب آن را دارد.
مرحله 3
روش خط مستقیم به شما امکان می دهد کسر استهلاک را به طور مساوی در کل عمر دارایی انجام دهید. این روش اغلب استفاده می شود ، زیرا به شما امکان می دهد تا حسابداری و حسابداری مالیاتی را تا حد امکان نزدیک کنید ، تا کار یک حسابدار و روند فنی حسابداری را ساده کنید. اما استفاده از روش خطی همیشه قابل توجیه نیست ، زیرا اغلب از دارایی ثابت می توان در طول عمر خود به طور یکنواخت استفاده کرد.
مرحله 4
در برخی موارد ، استهلاک ممکن است به صورت طبیعی محاسبه شود. به عنوان مثال ، هنگام استهلاک خودرو ، می توان اقلام تعهدی را براساس مسافت پیموده شده آن انجام داد. برای این منظور ، از روش نوشتن هزینه دارایی های ثابت متناسب با حجم محصولات تولید شده یا کار انجام شده استفاده می شود.
مرحله 5
اگر هدف به روزرسانی سریع دارایی های ثابت شرکت باشد ، منطقی است که روشهای سریع استهلاک را انتخاب کنید ، آنها در اولین دوره های استهلاک اجازه می دهند بیشتر ارزش دارایی را بنویسند. این روشها شامل روش کاهش تعادل و روش نوشتن با توجه به مجموع تعداد سالهای عمر مفید است.
