ارزیابی وضعیت جمعیتی کشور مبنای پیش بینی نیازها و منابع کار جامعه و در نتیجه حجم تولید برای تأمین نیازهای مردم است. برای کامل بودن تجزیه و تحلیل ، تعیین رشد طبیعی و مهاجر و خلاصه کردن این مقادیر ضروری است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای تحلیل وضعیت جمعیتی کشور ، از مقادیر مطلق و نسبی دو نوع رشد استفاده می شود: مکانیکی (مهاجرت) و طبیعی. شاخص دوم تفاوت بین تعداد تولد و مرگ و میر شهروندان را برای مدت زمان مشخص مشخص می کند.
گام 2
برای اینکه داده ها تا حد ممکن صحیح باشند ، از روش های آماری برای ردیابی کوچکترین تغییرات استفاده می شود. این روش ها شامل کنترل تولد و مرگ توسط مقامات خاص است. اطلاعات مربوط به این امر از بیمارستانهای زایمان و بیمارستانها تهیه شده و مستند است
مرحله 3
اگر تعداد تولدها در یک دوره خاص بیش از تعداد مرگ باشد ، پس آنها از تولید مثل گسترده جمعیت صحبت می کنند. اگر تقریباً یکسان باشند ، تولید مثل ساده است. اگر اختلاف بین آنها منفی باشد ، پس از آن کاهش می یابد ، که نشانگر کاهش جمعیتی است و نیاز به اقدامات اضطراری برای تحریک نرخ زاد و ولد دارد.
مرحله 4
برآورد مطلق رشد طبیعی برای محاسبه اختلاف حساب بین حجم تولید مثل در پایان و آغاز دوره است که می تواند هر بازه زمانی باشد ، از یک ماه تا 5 سال (تجزیه و تحلیل کوتاه مدت) تا دهه: از 5 تا 100 سال (تجزیه و تحلیل طولانی مدت).
مرحله 5
به عنوان مثال ، فرض کنید در یک ماه تعداد متولدین 155،000 و تعداد مرگ 153،000 بوده است و پس از آن افزایش طبیعی 2000 ساکن وجود دارد. این را می توان تولید مثل ساده دانست ، زیرا تفاوت در مقایسه با هر دو مقدار کم است.
مرحله 6
ارزیابی نسبی رشد طبیعی با محاسبه ضرایب انجام می شود. در این حالت مقدار مطلق به تعداد کل ساکنان گفته می شود. بنابراین ، مقدار مشخصی بدست می آید که می تواند به صورت درصد بیان شود. به عنوان مثال: در ابتدای سال ، جمعیت کشور 50 میلیون نفر است. در طول سال ، 1 میلیون نفر متولد شدند و 850،000 نفر از مردم جان خود را از دست دادند. شاخص مطلق رشد طبیعی در این حالت برابر با 150،000 است ، و شاخص نسبی (150،000 / 50،000،000) • 100٪ = 0.3٪.
