مطابق با قانون فعلی ، تقریباً در هر شرکت لازم است مهر و موم شود. با این حال ، این به شکل مالکیت بستگی دارد. مشارکت ها و شرکت های دارای مسئولیت اضافی از این شرایط مستثنی هستند. وجود مهر و موم بر روی پرسنل ، اسناد حقوقی و قانونی ، در جایی که امضای مقام رسمی وجود دارد ، لازم است.
وجود مهر و موم در توافقات ، قراردادها اجباری است. آنها توسط مدیر سازمان یا شخص مجاز دیگری امضا می شوند. بدون تأیید اعتبار با مهر ، ممکن است باطل شود. هنگام انعقاد قرارداد کار ، کارکنان باید توجه ویژه ای به وجود اثر آن داشته باشند.
وجود مهر در سفارشات پذیرش ، اخراج ، انتقال اختیاری است. اما در عمل ، وضعیت متفاوتی ایجاد شده است ، که اثر آن در جایی قرار می گیرد که امضای رئیس شرکت وجود دارد. هنگامی که یک کارمند درخواست یک نسخه از یک کتاب کار ، یک دستور پذیرش / اخراج می کند ، لازم است که کلمه "درست" یا "کپی صحیح" را بر روی آن بنویسید ، عنوان عضو کارمند ، نام خانوادگی او ، حروف اول افسر پرسنل باید یک امضای شخصی و یک مهر و موم از مهر شرکت یا بخش پرسنل قرار دهد ، که باید برای بسته نشدن امضا قرار داده شود ، زیرا در آینده در مقایسه آن مشکلاتی وجود دارد. به طور کلی پذیرفته شده است که مهر باید در بخشی از عنوان موقعیت قرار گیرد.
نوشته های موجود در صفحه عنوان کتاب کار ، و همچنین داخل آن ، باید با مهر شرکت یا بخش پرسنل تأیید شوند. هنگامی که یک کارمند از سازمان خارج می شود ، او به سمت دیگری یا به کارفرمای دیگری منتقل می شود ، اثر وی باید وجود داشته باشد. مهر باید چسبانده شود تا امضای مقام رسمی قابل خواندن باشد.
هنگام تغییر داده های شخصی یک متخصص ، باید در کتاب کار وی این واقعیت را وارد کنید. چنین سابقه ای باید دارای مهر مهر باشد. نام شرکت روی آن باید با نام شرکت در منشور یا سند تشکیل دهنده دیگر مطابقت داشته باشد. اگر تغییر نام رخ داده باشد ، باید ثبت شود ، با مهر جدید سازمان تأیید شود.
وجود علامت مهر هنگام عقد قراردادهایی که دارای قدرت قانونی ، قانونی هستند ، الزامی است. تنها موارد استثنایی مواردی است که نیاز به محضری شدن محضری دارند.
