حسابرسی نوعی کنترل سازمانی است که جزئی جدایی ناپذیر از زیرساخت های بازار است. این یک حسابرسی و تجزیه و تحلیل مستقل در صورتهای مالی یک شرکت توسط اشخاصی است که مجاز به انجام چنین حسابرسی هستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هدف از حسابرسی تعیین قابلیت اطمینان گزارش تهیه شده توسط نهاد تجاری ، کامل بودن اطلاعات ارائه شده در آن و همچنین انطباق اطلاعات ارائه شده با قوانین و الزامات حسابداری است.
گام 2
شخصی که فعالیت های حسابرسی را انجام می دهد ، یک حسابرس است - یک متخصص واجد شرایط که مطابق با قوانین ، حق انجام بازرسی ها را دارد. حسابرس باید بتواند حقایق لازم را جمع آوری کند و معیارهایی را که باید براساس آنها ارزیابی شود ، درک کند.
مرحله 3
حقایقی که به موضوع حسابرسی مربوط می شوند ، مطابق با استانداردهای موجود ارزیابی می شوند ، که در صورت انجام یک حسابرسی خارجی یا بر اساس برنامه ها و دستورالعمل های شرکت در یک حسابرسی داخلی ، می توان آنها را از خارج ثابت کرد.
مرحله 4
در نتیجه حسابرسی ، گزارش حسابرسی تنظیم می شود. حسابرس با کمک آن ، اظهارات شرکت را در مورد شرایط کشف شده در هنگام حسابرسی و نتیجه گیری های انجام شده به کاربران اطلاع می دهد.
مرحله 5
حسابرسی می تواند خارجی و داخلی باشد. حسابرسی خارجی شامل سیستمی برای ارزیابی گزارشگری ، کنترل داخلی ، بررسی و تجزیه و تحلیل دارایی شرکت و منابع تشکیل آن است. وظیفه اصلی آن این است که تشخیص دهد داده های ارائه شده در گزارش با موقعیت مالی آن مطابقت دارد یا خیر. حسابرسی خارجی توسط سازمانهای حسابرسی دعوت شده از خارج انجام می شود.
مرحله 6
حسابرسی داخلی کار عملکرد حسابرسی داخلی یا عملکرد کنترل داخلی است. او یک ممیزی سیستماتیک از فعالیت های شرکت انجام می دهد. نتایج ممیزی داخلی توسط مدیریت سازمان برای مدیریت و تجزیه و تحلیل وضعیت فعلی استفاده می شود.
مرحله 7
حسابرسی می تواند داوطلبانه یا اجباری باشد. اگر تأیید فعالیت های وی طبق قانون پیش بینی نشده باشد ، حسابرسی داوطلبانه به درخواست مشتری انجام می شود. در مقابل ، یک ممیزی قانونی توسط قانون تجویز شده است و یک شرکت موظف است حسابرسان را برای انجام آن دعوت کند.
