هیچ فرم مصوب یا دقیق فاکتور برای پرداخت وجود ندارد ، زیرا این یک سند حسابداری اصلی نیست. اما اطلاعات خاصی وجود دارد که باید بدون فاکتور در فاکتور موجود باشد.
لازم است
مشخصات خریدار و فروشنده
دستورالعمل ها
مرحله 1
در یک برنامه استاندارد اداری Word یا Excel ، الگویی برای فاکتور کسب و کار خود بسازید. هنگام انعقاد یک معامله خاص ، فقط باید داده ها را در این فرم وارد کنید.
گام 2
روش دیگر ، ایجاد یک برنامه ویژه برای تولید فاکتور است. در اینجا یک مزیت بزرگ وجود دارد که همه معاملات انجام شده به طور خودکار ثبت می شوند. این بدون شک حسابداری و گزارشگری مالیاتی را تسهیل می کند. همچنین ، این روش نظارت بر روند پرداخت فاکتور را امکان پذیر می کند ، این امر احتمال خطا و انتقال وجوه به حساب دیگر را از بین می برد. اما چنین برنامه هایی برای خرید و نگهداری سیستم و همچنین آموزش کارکنان به برخی هزینه های نقدی نیاز دارند. نمونه هایی از نرم افزارهای پولی 24com ، Radosoft Documents 6 ، QuickBooks ، WebMoney Keeper Classic است. علاوه بر برنامه های پولی ، منابع صورتحساب رایگان نیز وجود دارد: Freshbooks، Cashboard، Zoho Invoice، WorkingPoint.
مرحله 3
نحوه صدور فاکتور ، به صورت الکترونیکی یا کاغذی ، باید حاوی اطلاعات زیر باشد: مشخصات شخص حقوقی یا فرد کارآفرین فردی (نام شرکت ، فرم حقوقی ، شماره شناسایی مودیان ، آدرس حقوقی) ، مشخصات بانک (حساب جاری) ، نام بانک ، آدرس بانک ، BIK ، حساب خبرنگار) کد (OKONKH ، OKPO).
مرحله 4
پس از مشخص شدن تمام مشخصات فروشنده و خریدار ، شماره اختصاص داده شده به فاکتور را قرار داده و تاریخ شکل گیری آن را بنویسید. از هر سال جدید ، شماره گذاری حساب ها از نو آغاز می شود. در مرحله بعد ، نام ، مقدار ، قیمت و واحد اندازه گیری محصول یا خدمات پرداخت شده و همچنین وجود یا عدم وجود مالیات بر ارزش افزوده را نشان دهید.
مرحله 5
در پایان سند ، یک کارآفرین فردی باید نام خانوادگی خود را با حروف اول بنویسد و امضا کند. چاپ در این سند اختیاری است.
