درآمد پایه بی قید و شرط (BBI) یا به عبارت دیگر حداقل تضمین شده یک مفهوم اجتماعی است که هدف آن پرداخت مقدار مشخصی پول به هر عضو جامعه از طرف دولت است. فارغ از سطح درآمد و نیاز به انجام کار ، هر فردی می تواند پول دریافت کند.
سه روش متداول برای حمایت دولت از درآمد افراد و خانواده های آنها وجود دارد.
اول ، دولت می تواند حداقل تضمین شده را تعیین کند - سطحی از درآمد که نمی تواند کمتر باشد و از طریق جبران خسارت پشتیبانی می شود. ثانیاً ، دولت بیمه اجتماعی را تأمین می کند ، که در صورت بیماری ، بیکاری یا کهولت سن بر اساس کمک های پرداخت شده پرداخت می شود. سوم ، مزایای اجتماعی مانند مزایای کودک در انگلستان.
برای اولین بار ، ایده حداقل تضمینی در کتاب "آرمان شهر" نوشته فیلسوف و نویسنده انگلیسی توماس مور (قرن شانزدهم) یافت می شود. در قرن هجدهم ، توماس پین ، روزنامه نگار ، نویسنده و روزنامه نگار شروع به مطالعه دقیق سیستم BDB کرد. وی در رساله "عدالت ارضی" ، امکان پرداخت مالیات بر صاحبان زمین با حداقل درآمد را برای کلیه افرادی که به سن 21 سالگی رسیده اند ، در نظر گرفت.
در کشورهای مختلف ، سیاستمداران ، اقتصاددانان و جامعه شناسان در حال بحث در مورد مدلهای مختلف حداقل تضمین شده هستند. در آلمان پیشنهاد می شود حساب بانکی هر شهروند ماهانه 1500 یورو (برای بزرگسال) و 1000 یورو (برای کودکان) افزایش یابد. در همان زمان ، استاد دانشگاه اقتصاد وین ، فرانتس هرمان ، در نظر گرفتن درآمد بی قید و شرط و حداقل مجموعه کالاها و خدمات را ضروری می داند.
دانشمندان چندین منبع اصلی پول برای پرداخت را شناسایی می کنند:
- مالیات؛
- لغو برنامه هایی که برای درآمد پایه بی اهمیت هستند (مزایای بیکاری ، حداقل دستمزد و غیره).
- مالیات های زیست محیطی
- اجاره طبیعی؛
- انتشار دولتی (عمومی) ؛
- seigniorage (درآمد حاصل از انتشار پول).
با این حال ، نظرات در مورد اثر بخشی و ضرورت درآمد اساسی تقسیم شد. برخی از اقتصاددانان مشهور مانند میلتون فریدمن و فردریش فون هایک ، درآمد پایه بی قید و شرط را بهترین روش برای غلبه بر فقر می دانند.
"ما باید از طریق ایده هایی مانند کل درآمد پایه کار کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که همه فرصت آزمایش ایده های جدید را دارند. بسیاری از افراد در تأسیس مشاغل شخصی خود مردد هستند زیرا نیاز به تأمین غذای خانواده خود دارند و در صورت خرابی بیمه مالی ندارند. درآمد پایه مشترک می تواند چنین بیمه ای را فراهم کند. "مارک زاکنبرگ بنیانگذار فیس بوک می گوید.
برخی دیگر استدلال می کنند که BBD رویاهای بازسازی جهان است که مبتنی بر آرمان های آزادی و عدالت است. با این حال ، آنها بیش از حد آرمان شهر هستند. همچنین ، مخالفان ایمنی راه تأکید می کنند که مفهوم درآمد اساسی بی قید و شرط در اقتصاد مدرن وجود ندارد و نمی تواند به عنوان یک مفهوم علمی در نظر گرفته شود.
مزایا و معایب BDB
استدلال برای:
- می تواند مشکل فقر در سراسر جهان را حل کند.
- می تواند مشکل بیکاری فناوری را حل کند.
- کاهش سطح نابرابری اقتصادی
- میزان جرم و جنایت را کاهش می دهد
- هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهد ، زیرا افراد فرصت بیشتری برای مراقبت از خود خواهند داشت.
- هزینه های اجرای برنامه های اجتماعی را کاهش می دهد ، زیرا نیاز به بررسی انطباق با معیارهای ارائه کمک از بین می رود.
- به مردم فرصت می دهد آنچه را که به آن علاقه دارند انجام دهند و نه آنچه شرایط زندگی به آن نیاز دارند.
استدلال در برابر:
- سیستم گران است.
- جریان مهاجران به کشورهایی که UBI را معرفی کرده اند ، افزایش چشمگیری خواهد داشت.
- حداقل تضمین شده انگیزه کار را کاهش می دهد که سطح اشتغال و بهره وری را در جامعه کاهش می دهد.
- افزایش قابل توجه وابستگی به دولت ؛
- فشار فزاینده مالیاتی بر مشاغل و مودیان؛
- می تواند مردم را ترغیب کند تا از کم کاری و سخت کوشی صرف نظر کنند و این امر منجر به مشکلات ساختاری در بازار کار خواهد شد.
برخی از دانشمندان برای جلوگیری از معایب فوق تعدادی گزینه جایگزین ارائه داده اند. به ویژه ، مانفرد فولزاک معتقد است که تهیه BDB نه تنها به شهروندان آن ، بلکه به مردم در مناطق مرزی نیز ضروری است تا هزینه های مبارزه با مهاجران غیرقانونی به حداقل برسد.
