صندوق سرمایه گذاری متقابل (MIF) ابزاری موثر برای سرمایه گذاری است که می تواند توسط سرمایه گذاران خصوصی برای افزایش سرمایه خود استفاده شود. هنگام انتخاب این ابزار مالی ، هر سرمایه گذار با توجه به انتظارات و اهداف خود هدایت می شود ، با این حال ، توصیه های کلی وجود دارد ، که به دنبال آنها سرمایه گذار می تواند بهترین گزینه سرمایه گذاری را برای خود انتخاب کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
انتخاب صندوق سرمایه گذاری متقابل با تعیین هدف سرمایه گذاری آغاز می شود. مقدار و مدت زمان سرمایه گذاری را تعیین کنید. به عنوان مثال ، شما می توانید مقدار کمی پول و برای مدت کوتاهی سرمایه گذاری کنید ، در این حالت بهترین انتخاب یک صندوق سرمایه گذاری پایان باز است. اگر برای مدت طولانی آماده سرمایه گذاری در مقدار قابل توجهی پول (بیش از 100 هزار روبل) هستید ، بهتر است صندوق سرمایه گذاری بسته یا بین دوره ای انتخاب کنید. به یاد داشته باشید که هرچه بازده سرمایه گذاری بیشتر باشد ، خطر سرمایه گذاری نیز بالاتر خواهد بود. صندوق های سرمایه گذاری و صندوق های شاخص بیشترین ریسک را دارند ، اما این ابزارهای سرمایه گذاری می توانند بالاترین بازده را برای سهامداران خود داشته باشند. صندوق های سرمایه گذاری مختلط بازدهی متوسط با سطح متوسط ریسک را ارائه می دهند ، چنین وجوه سبد سرمایه گذاری را متنوع می کنند و وجوه سهامداران را در ابزارهای مالی با سطوح مختلف ریسک سرمایه گذاری می کنند. وجوه اوراق قرضه کمترین بازده را در کمترین سطح ریسک ارائه می دهند.
گام 2
بعد از اینکه اهداف و استراتژی سرمایه گذاری خود را تعریف کردید و نوع صندوق را انتخاب کردید ، باید یک شرکت مدیریت مطمئن انتخاب کنید. یک شرکت مدیریتی می تواند با چندین صندوق کار کند ، وظیفه آن قرار دادن موفقیت آمیز سرمایه های سرمایه گذاران در ابزارهای مختلف مالی است. قابلیت اطمینان صندوق به قابلیت اطمینان شرکت بستگی دارد ، بنابراین فقط آن سازمان هایی که حداقل 5 سال در این زمینه کار می کنند باید به صندوق های خود اعتماد کنند.
مرحله 3
هنگام انتخاب یک صندوق خاص ، باید به سودآوری توجه کنید. این شاخص فقط ارزیابی سطحی اثربخشی صندوق را می دهد ، با این حال ، یک سرمایه گذار تازه کار = به عنوان یک قاعده ، روی آن تمرکز می کند. برای تصمیم گیری صحیح ، پویایی تغییر ارزش سهام طی چندین سال را تحلیل کرده و آن را با پویایی شاخص های سهام مقایسه کنید.
مرحله 4
برای ارزیابی عمیق عملکرد صندوق سرمایه گذاری مشترک ، می توانید از شاخص های تحلیلی استفاده کنید. رتبه بندی صندوق های سرمایه گذاری بر اساس سه نسبت اصلی است. ضریب آلفا میانگین بازده سبد اوراق بهادار صندوق را نشان می دهد که با بازده پرتفوی سرمایه گذاری مرجع مقایسه می شود. ارزش یک شاخص سهام خاص را می توان به عنوان یک استاندارد در نظر گرفت. اگر این ضریب ارزش مثبتی داشته باشد ، متوسط بازده صندوق برای مدت معینی بیش از بازده شاخص است ، بنابراین ، مدیریت صندوق موثر بود. ضریب بتا نشان دهنده تأثیر بازار بر عملکرد صندوق است. هرچه این شاخص بالاتر باشد ، تأثیر بازار بر صندوق قویتر و خطر پرتفوی سرمایه گذاری صندوق بیشتر خواهد بود. نسبت شارپ به شما امکان می دهد تا اثربخشی مدیریت ریسک را ارزیابی کنید. هرچه این نسبت بیشتر باشد ، بازده صندوق بیشتر از ریسک خارج می شود. مقدار منفی نسبت شارپ بیانگر مدیریت ناکارآمد صندوق است.
مرحله 5
مقدار این شاخص های تحلیلی توسط متخصصان بر اساس داده های آماری محاسبه می شود ، اما هر سرمایه گذار خصوصی می تواند در صندوق های عمومی رتبه بندی صندوق های سرمایه گذاری مشترک را نشان دهد که این ضرایب را نشان می دهد.
