چنین سرگرمی و علمی وجود دارد - سکه شناسی. یکی از دستورالعمل های آن جمع آوری سکه های جمع آوری شده بر اساس سال انتشار و ضرابخانه هایی است که آنها را ضرب کرده است. سکه ها به چند دلیل در حال حاضر گران هستند.
بر اساس تخمین ترین تخمین ها ، فقط در کشور ما حدود 50 هزار نفر به سکه شناسی مشغول هستند. سکه ها در هر زمان به مقدار محدود صادر می شدند. به عنوان مثال ، "روبل کنستانتین" سال 1825 ، که فقط 6 قطعه از آن در جهان وجود دارد ، حدود 550 هزار دلار هزینه دارد. از میان سکه های واقعی ، 2 کپی سال 1925 گران است ، سکه های 1947 و 1958 ، همه سکه های 2003 است. سکه های سال 2003 (1 ، 2 ، 5 روبل) در حال حاضر از 5 تا 15 هزار روبل داده می شود ، و هرچه ارزش اسمی پایین تر باشد ، ارزش آنها بالاتر می رود. سکه هایی که در سال 2003 صادر شده است ، بیش از 3000 قطعه یافت نمی شود و در یک دست ممکن است چندین نسخه وجود داشته باشد ، که به طور قابل توجهی بازار عرضه را کاهش می دهد. اگر فرض کنیم که یک جمع کننده بیشتر سکه ها را خریداری کند ، در صورتی که دلایل دیگری برای گرانی پول فلزی وجود داشته باشد ، قیمت باقی مانده در بازار به شدت افزایش می یابد. به عنوان مثال ، یک سکه 10 روبلی 1993 که توسط ضرابخانه لنینگراد صادر شده به قیمت 30-35 هزار روبل می رسد. اما همین سکه می تواند یک سفارش به نسبت ارزان تر باشد. هنگام ارزیابی یک سکه ، آلیاژ ساخته شده از آن ممکن است عامل تعیین کننده باشد. طبیعتاً سکه های طلا و نقره بیشترین ارزش را دارند و قیمت بازار سکه نیز تحت تأثیر شرایط فیزیکی آن است. برای ارزیابی وضعیت فیزیکی یک سکه دو سیستم وجود دارد. فرض می کند سکه هفت درجه سکه دارد ، سکه دوم - مقیاس 70 امتیازی ، که براساس آن 70 امتیاز به یک سکه تازه ضرب شده اختصاص می یابد و 1 امتیاز - به یک سکه "توسط زمان یا سکه" کشته شده است. پس از نظافت غیرحرفه ای. به عنوان یک قاعده ، تشخیص جزئیات ضرب در چنین سکه ای دشوار است. سکه ایده آل از زبان گردآورندگان Proof نامیده می شود. چنین سکه هایی تا درخشش صیقل داده می شوند و تمام ریزترین جزئیات طرح به وضوح بر روی آنها نمایان است.
