امروزه استفاده از اسکناس در معاملات مالی رواج بیشتری یافته است. این سند به شما امکان می دهد تا به سرعت وجوه جذب کنید ، آسان تر از درخواست وام است. اسکناس اوراق بهاداری است که حاوی سفته نوشته شده است. مهم است که فقط پول نقد می تواند موضوع تعهدات تحت آن باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
دو صورتحساب وجود دارد: ساده و قابل انتقال. سفته توسط وام گیرنده نوشته می شود و اسکناس نوعی دستور وام دهنده به وام گیرنده است تا وام گیرنده مبلغ مشخصی را به شخص ثالث بپردازد. رسیدگی به سفته توسط قانون فدرال شماره 48-FZ مورخ 1997/11/11 اداره می شود. هر اسکناس در سمت جلو باید حاوی جزئیات اجباری ، چه اساسی و چه اضافی باشد. اگر برخی از جزئیات از دست رفته باشد ، قبض بی اعتبار شناخته می شود.
گام 2
چندین نکته اجباری هنگام پر کردن اسکناس وجود دارد. خود سند باید حاوی نام "قبض" و به همان زبانی باشد که این لایحه پر می شود.
مرحله 3
اگر طرفین توافق کردند که سود از مبلغ دریافت می شود ، نرخ بهره باید در متن صورتحساب قید شود.
مرحله 4
مقدار وجوه باید با نام اجباری ارز ، هم به تعداد و هم با کلمات با حروف بزرگ نشان داده شود.
مرحله 5
اصل اسکناس باید در عنوان سند قید شود.
مرحله 6
فراموش نکنید که مکانی را برای پرداخت پرداخت کنید. این مطلوب با حداکثر دقت ممکن است ، نشانگر شهر ، خیابان ، خانه ، اطلاعات تماس - شماره تلفن یا نمابر.
مرحله 7
مدت پرداخت بدون شکست مشخص شده است.
مرحله 8
نام کامل گیرنده لایحه را ذکر کنید ، باید کاملاً با اسناد تشکیل دهنده آن مطابقت داشته باشد. کارآفرینان فردی شماره ثبت و داده های گذرنامه را نشان می دهند.
مرحله 9
هنگام نوشتن تاریخ تنظیم لایحه ، فراموش نکنید که ماه را با کلمات مشخص کنید ، اختصارات مجاز نیستند.
مرحله 10
این لایحه توسط رئیس و حسابدار اصلی بانک امضا می شود که توسط مهر تایید شده است.
مرحله 11
علاوه بر این ، هر صورتحساب حاوی نام ، آدرس و مشخصات بانکی ، شماره و سری خود قبض است که اجازه می دهد سند شناسایی شود.
مرحله 12
مهم است که صورتحساب تکمیل شده حاوی فیلدهای گمشده نباشد ، هیچگونه خط حمله یا تصحیح مجاز نیست.
