برخی از سازمان ها از دارایی های ثابت در کار خود استفاده می کنند. اما برای عملیات ، ابتدا باید آنها را در نظر بگیرید. آنها با استفاده از شماره موجودی انفرادی ثبت می شوند که روی کارت موجودی ثبت می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شماره موجودی دارایی ثابت توسط رئیس سازمان تعیین می شود. برای این کار ، او باید دستور اختصاص دادن شماره به شی را صادر کند. اول ، توصیه می شود روش تعیین تعداد در سیاست حسابداری شرکت یا در یک قانون محلی نظارتی دیگر ذکر شود. به عنوان یک قاعده ، شماره موجودی در کارت های موجودی ثابت می شود (فرم شماره OS-6) و برای مکانیزه کردن حسابداری دارایی های ثابت استفاده می شود.
گام 2
برخی از سازمان ها از این اصل برای اختصاص یک عدد استفاده می کنند: دو رقم اول حساب دارایی ثابت است ، به عنوان مثال 01. دو رقم بعدی زیر حساب ، به عنوان مثال ساختمانها - 01 ، سپس شماره سریال ثابت می آید دارایی ، به عنوان مثال ، 03. بنابراین ، به ساختمان شماره موجودی 010103 اختصاص داده شده است. همچنین می توانید کد بخش را در اینجا وارد کنید.
مرحله 3
لطفا توجه داشته باشید که این شماره برای کل مدت استفاده از آن ذخیره شده است. پس از بازنشستگی توصیه می شود حداقل پنج سال از این کد استفاده نکنید. حتی در شرایطی که دارایی ثابتی را برای اجاره ارائه می دهید ، شماره موجودی کالا باید توسط شی the حفظ شود و توسط شخص دوم استفاده شود.
مرحله 4
اگر یک دارایی ثابت از قطعات جداگانه ای تشکیل شده باشد ، باید دریابید که آیا این قطعات دارای عمر مفید متفاوتی هستند. اگر تمام اجزا اصطلاحات یکسانی داشته باشند ، به آن شماره یک اختصاص داده می شود و برعکس ، اگر اختلاف در اصطلاحات وجود داشته باشد ، تعداد متفاوت خواهد بود.
مرحله 5
اگر سازمان تعداد زیادی دارایی ثابت داشته باشد ، توصیه می شود لیست های موجودی تهیه کنید ، که تمام اشیا with را با شماره موجودی آنها لیست می کند. این روش موجودی اموال سازمان را بسیار تسهیل می کند ، و همچنین به شما امکان می دهد بدون دارا بودن سردرگمی حرکت دارایی های ثابت را ردیابی کنید.
