فقط یک راه برای جلوگیری از بدهی وجود دارد - فقط وام نگیرید. زندگی در حد توان خود آنقدرها هم که به نظر می رسد دشوار نیست. شخص به گونه ای ساخته شده است که همیشه بیش از توانایی پرداخت پول خود می خواهد. اما اگر هوشیارانه توانایی ها و نیازهای عینی خود را ارزیابی کنید ، یافتن بهترین گزینه ای که به شما امکان می دهد با مقدار موجود کنار بیایید کاملاً امکان پذیر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
قبل از تصمیم گیری درباره خرید یا هزینه های دیگر ، ارزش دارد که به دقت فکر کنید که آیا این خرید واقعاً ضروری است و چرا؟ در بسیاری از موارد ، ملاحظات اعتبار می تواند به خطر بیفتد. از این گذشته ، شما برای خودتان پول خرج می کنید ، نه برای دیگران (و شما هم زندگی می کنید) ، و صرفاً چشم پوشی از نظر خارجی ها بسیار مفید خواهد بود.
با استفاده از گزینه بهینه ، قابل ارزیابی است ، آیا امکان استفاده از آن با هزینه کمتری وجود دارد.
اما نباید صرفه جویی در هزینه را نیز انجام داد. ضرب المثل های "من آنقدر ثروتمند نیستم که بتوانم چیزهای ارزان بخرم" و "دو برابر هزینه می کند" مشهور است.
گام 2
تعهدات مالی موجود باید کاملاً دنبال شود. قبض آب و برق را به موقع پرداخت کنید ، در صورت وجود اجاره ، پرداخت وام را پرداخت کنید.
نرخ بهره موجود و کمیسیون های مختلف پنهان در واقعیت ما به گونه ای است که بهتر است کلمه "محصول وام" را به کلی فراموش کنیم. اما این همیشه جواب نمی دهد. به عنوان مثال ، در اکثر موارد حل مسئله مسکن بدون رهن غیرواقعی است و همه توانایی پرداخت آن را ندارند.
چند قانون ساده به شما امکان می دهد تا سازشی پیدا کنید: فقط به عنوان آخرین راه حل وام بگیرید و تمام شرایط اساسی آن را به ویژه مواردی که در متن توافق نامه با چاپ کوچک نوشته شده است ، به دقت مطالعه کنید.
مرحله 3
یک قانون ساده دیگر این است که "اول خودتان پول بدهید". همچنین می تواند به عنوان نیاز به در نظر گرفتن بخشی از درآمد که باید برای آینده در تعداد هزینه های اجباری اختصاص یابد ، درک شود. اختصاص حدود 10٪ از کل دریافت های مالی برای این اهداف بهینه ارزیابی می شود.
