سطح توسعه یک کشور نه تنها توسط شاخص های اقتصادی بالا ، بلکه همچنین از طریق رفاه واقعی مردم آن تعیین می شود. این شاخص تحت تأثیر کارآیی اقتصاد ملی ، روشهای تنظیم اقتصاد مورد استفاده دولت و مسئولیت اجتماعی مقامات در قبال شهروندان است.
بالا بردن سطح زندگی مردم به عنوان یک وظیفه اولویت دار دولت
در روسیه ، وظیفه بهبود رفاه مردم توسط رهبران شوروی تعیین شد. در اوایل دهه 60 قرن گذشته ، رهبر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، N. S. خروشچف با اطمینان اعلام کرد که نسل مدرن شهروندان شوروی در کمونیسم زندگی خواهند کرد. در همان زمان ، فرض بر این بود که جامعه به مرحله ای از توسعه می رسد که در آن ثروت مادی فراوانی وجود دارد. سالها گذشت ، اما اظهارات جسورانه رهبر حزب محقق نشد.
پس از آغاز انتقال اقتصاد ملی روسیه به مسیر سرمایه داری ، اقتصاددانان رشد رفاه جمعیت را با معرفی روش های اقتصاد بازار آزاد مرتبط دانستند. با این حال ، در اولین مرحله از اصلاحات اقتصادی ، سطح زندگی اقشار گسترده مردم به طور پیوسته کاهش می یابد. بیکاری افزایش یافت ، قیمت مواد غذایی و مایحتاج اساسی افزایش یافت. افزایش نابرابری اجتماعی و طبقه بندی مردم.
روشن شد که روابط بازار آزاد به خودی خود در موقعیتی نیست که به سود توده های مردم باشد. برای دستیابی به سطح بالای رفاه جمعیت ، لازم بود اقدامات مختلفی در زمینه تنظیم دولت از اقتصاد و تأمین اجتماعی انجام شود. اقتصاددانان روسیه و دولتمردان آن به تجربه پیشرفته ترین کشورها روی آوردند ، جایی که مسائل اجتماعی به طور موثرتر حل و فصل شد.
راه های بهبود رفاه مردم
معلوم شد که یکی از عوامل موثر در افزایش رفاه جمعیت ، زیرساخت های توسعه یافته بازار و "قواعد بازی" شفاف است که برای همه افراد فعال اقتصادی ضروری است. وقتی نمایندگان دنیای تجارت و مصرف کنندگان کالاها و خدمات می فهمند که دولت در سیاست های اقتصادی از چه اصولی استفاده می کند ، شرایطی برای همکاری بین دولت ، بنگاه اقتصادی آزاد و مردم ایجاد می شود.
کشورهایی که سطح زندگی مردم در آنها بالا است ، از مداخله گسترده در فعالیت های اقتصادی نهادهای اقتصادی استفاده می کنند. با حفظ رقابت سالم در بازار کالاهای مصرفی و خدمات ، دولت بر سطح قیمت تأثیر می گذارد ، که به کاهش هزینه های مردم ، به ویژه اقشار کم درآمد آن ، که از لحاظ اجتماعی کمترین میزان حمایت را دارند ، کمک می کند. کارآفرینان با توجه به منافع مصرف کنندگان روبرو هستند.
راه دیگر برای بهبود رفاه جمعیت ، توسعه طیف گسترده ای از برنامه های اجتماعی توسط دولت و اجرای دقیق تعهدات اجتماعی است. این شامل افزایش هزینه ها برای بهداشت ، آموزش ، فرهنگ و علوم است. سطح زندگی مردم نه تنها افزایش درآمد آن است ، بلکه سطح بالایی از توسعه کل زیرساخت های اجتماعی است.
دولت با تمام آرزوی خود تنها در هزینه بودجه و تأمین کمک های اجتماعی قادر به تأمین رفاه کل مردم نیست. یک روش م moreثرتر ایجاد شرایط برای توسعه آزاد ابتکار کارآفرینی در بین طیف گسترده ای از شهروندان است. در سالهای اخیر ، دولت برنامه هایی را برای کمک به کسانی که تصمیم دارند آینده خود را به دست خود بگیرند و به تجارت کوچک بپردازند ، در دست اجرا دارد. فرض بر این است که چنین رویکردی امکان حل مسائل اشتغال جمعیت را فراهم می کند ، منجر به ایجاد مشاغل ، افزایش کلی درآمد و رفاه می شود.
