درآمد شخصی به معنای درآمد نقدی مشخص یک فرد شاغل است که شامل حقوق و بودجه اضافی است. از جمله این موارد: سود سهام ، اجاره ، حق بیمه ، سود و نقل و انتقالات. قبل از مالیات محاسبه می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
درآمد شخصی از این نظر که کل سود دریافتی صاحبان منابع پولی یا سایر منابع اقتصادی است ، همیشه با درآمد ملی متفاوت است. برای محاسبه درآمد شخصی لازم است: تمام وجوهی که در اختیار خانوارها نیست از سود ملی کم کنید ، یعنی بخشی از درآمد جمعی هستند و سپس مقداری را اضافه می کنید که درآمد آنها را افزایش می دهد ، اما در درآمد ملی لحاظ نشده است.
گام 2
درآمد شخصی را با استفاده از فرمول زیر تعیین کنید: درآمد شخصی = درآمد ملی - مالیات پرداختی از سود شرکت ها - مشارکت های تأمین اجتماعی - سود باقیمانده تجمع + سود اوراق قرضه دولتی موجود + نقل و انتقالات.
مرحله 3
درآمد شخصی را می توانید با استفاده از فرمول های دیگر نیز محاسبه کنید. بنابراین ، درآمد شخصی = درآمد ملی - سود شرکت ها - سهم هزینه شده در تأمین اجتماعی + سود سهام + سود اوراق قرضه دولتی موجود + نقل و انتقالات.
مرحله 4
علاوه بر این ، درآمد قابل استفاده شخصی نیز وجود دارد که نوعی از درآمد کل است. توسط خانوارها استفاده می شود. بعلاوه ، این درآمد کمتر از درآمد شخصی با توجه به مالیاتهای فردی است که توسط صاحبان منابع اقتصادی به صورت مبالغ مالیات مستقیم (درآمد) پرداخت می شود.
مرحله 5
به نوبه خود ، خانوارها درآمد قابل استفاده خود را صرف پس انداز و مصرف می کنند. در این حالت ، درآمد شخصی یکبار مصرف برابر است با مجموع پس انداز و مصرف.
مرحله 6
در عین حال ، پس انداز می تواند انواع مختلفی داشته باشد. پس انداز شخصی یا خانگی را می توان به عنوان تفاوت بین درآمد یکبار مصرف شخصی و هزینه های مصرف شخصی محاسبه کرد. پس انداز مشاغل عبارتند از: سود انباشته و استهلاک شرکت که بعنوان منابع داخلی مشخصی از مالی و همچنین پایه ای برای گسترش عملکرد شرکت است.
