در زندگی روزمره ، ما اغلب با نیاز به گرفتن وام مواجه هستیم. وام عملیاتی است که یک بانک برای تأمین وام از طریق پرداخت ، بازپرداخت ، فوریت و ضمانت به وام گیرنده ارائه می دهد. به تعبیری گسترده تر ، اعتبار یک مقوله ارزش اقتصادی است ، عنصری جدایی ناپذیر از روابط کالا و پول.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به یاد داشته باشید که اعتبار در امور مالی رابطه ای بین دو طرف است که در آن یکی از آنها ارزش دیگری (پول ، اوراق بهادار ، فلزات گرانبها) را برای دیگری فراهم می کند. در این حالت ، وام گیرنده متعهد می شود که آنها را به موقع برگرداند و برای استفاده بهره پرداخت کند.
گام 2
لطفا توجه داشته باشید که مقادیر ، به عنوان یک قاعده ، پولی است که تحت قرارداد وام ارائه می شود. این کلیه شرایط اساسی وام را مشخص می کند: دوره بازپرداخت بدهی ، نرخ بهره ، امنیت وام. اعتبار می تواند توسط بانک ها و سایر سازمان های اعتباری ، به عنوان مثال ، مراکز سرمایه گذاری خرد ، تولیدکنندگان هنگام فروش کالاها و خدمات خود و شرکت های خرده فروشی تأمین شود.
مرحله 3
بیشتر ما با وام به معنای کلاسیک آن روبرو هستیم ، یعنی وام نقدی ، هنگامی که یکی از طرفین بانک باشد و وام گیرنده دیگر شخص حقیقی یا حقوقی باشد. اما به یاد داشته باشید که طرفین در یک رابطه اعتباری می توانند دو شخص حقوقی ، سازمان های ایالتی و شهری ، شرکت های بیمه و غیره باشند.
مرحله 4
اعتبار را منحصراً با بخش بانکی مرتبط نکنید. انواع مختلفی از وام دهی وجود دارد که در حال حاضر کاملاً محبوب هستند. به عنوان مثال ، وام کالا ، که به معنای انتقال کالا برای یک دوره خاص با بازده بعدی است. وام کالای پول نیز وجود دارد ، درصورتی که فهمیده شود که موسسه اعتباری مستقیماً پول را به حساب فروشنده منتقل می کند و مشتری پول را به بانک پس می دهد. این شکل وام در برخی از بخشهای بازار رایج است: وامهای رهنی ، وامهای خودرو و غیره.
مرحله 5
اصلی ترین چیزی که باید دو طرف را در یک وام به هم متصل کند ، همزمانی منافع وام گیرنده و وام دهنده است. این وضعیت در صورتی امکان پذیر است که وام دهنده وجوه آزاد داشته باشد و وام گیرنده فاقد آنها باشد. در همان زمان ، برای تصویب معامله اعتباری ، تعیین مقدار ، مدت ، امنیت و پرداخت برای تأمین اعتبار برای استفاده موقت بسیار مهم است.
