تقاضای بازار به معنای تمایل و توانایی خریداران در خرید کالا با قیمتی است که توسط فروشنده مشخص شده است. بنابراین ، خریدار به دنبال صرفه جویی در هزینه ، مایل است محصول را با قیمتی کمتر از کالایی که برای آن فروخته شده خریداری کند. فروشنده نیز به نوبه خود محصول را با هزینه مطلوب تری برای او ارائه می دهد و بنابراین قیمت بالایی را برای آن تعیین می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تأثیر قیمت یک محصول و تقاضای آن با تأثیر درآمد و اثر جایگزینی توضیح داده می شود. اثر درآمد این است که با مقدار محدودی از بودجه شخصی ، خرید کالایی با قیمت پایین بسیار آسان تر است ، زیرا خریدار مجبور نیست که از خرید سایر محصولات خود خودداری کند.
گام 2
بنابراین ، با خرید کالایی که برای مصرف کننده ضروری است با هزینه قابل قبول او ، او قسمت قابل توجهی از پول خود را خرج نمی کند و بنابراین درآمد خود را پس انداز می کند. شایان ذکر است که منطق اقتصادی ناشی از درآمد محدود است: مصرف کنندگان به دنبال به حداکثر رساندن پول خود و جمع آوری آن هستند. در نتیجه ، میزان تقاضا به میزان درآمد نیز بستگی دارد: هرچه پول بیشتری باشد ، خریدار می تواند کالاهای بیشتری را با قیمت های بالا خریداری کند.
مرحله 3
به طور کلی ، رفتار توصیف شده ، که در آن خریدار مصرف خود را کاهش می دهد ، صرف پول ، متوقف خرید کالا ، صرفه جویی نامیده می شود. بدون شک چنین افزایشی در پس انداز جمعیت در میزان تقاضا نیز منعکس می شود.
مرحله 4
بنابراین ، در هنگام فروش ، تبلیغات ، سیستم های تخفیف و سایر رویدادهای تحریک کننده تقاضا ، خریداران فعالیت بیشتری در خرید کالا دارند. از چنین مثال گویایی چنین برمی آید که هرچه قیمت پایین تر باشد ، تقاضای کالا نیز بیشتر می شود. برعکس نیز درست است ، هرچه قیمت بالاتر باشد ، تقاضا برای محصول کاهش می یابد.
مرحله 5
این شرایط در قانون میزان تقاضا بیان می شود ، که این رابطه معکوس بین میزان تقاضا و قیمت محصول را بیان می کند. عوامل (عوامل تعیین کننده) خاصی وجود دارد که بر میزان تقاضا تأثیر می گذارد. چنین عواملی که تقاضا در بازار را کاهش یا افزایش می دهند عبارتند از: سلیقه و ترجیحات مصرف کننده ، تعداد مصرف کنندگان در بازار ، انتظارات و درآمد آنها و قیمت سایر کالاها.
مرحله 6
تعدادی از عوامل غیرقیمتی ، یعنی عواملی که میزان تقاضا را تغییر می دهند و به قیمت بستگی ندارند ، می توانند با موارد زیر تکمیل شوند: تبلیغات ، فصلی بودن ، در دسترس بودن محصولات جایگزین کالای مورد نظر (محصولات جایگزین) ، کیفیت محصول و مزایای آن برای مصرف کننده ، مد و دیگران.
مرحله 7
پیشنهادات محصول تمایل و توانایی فروشنده در ارائه محصول در بازار به خریدار با قیمت های مشخص است. شناخته شده است که یک تولید کننده کالا به دنبال به حداکثر رساندن سود است ، بنابراین فروش کالای خود با قیمت پایین برای او تولید با ضرر است.
مرحله 8
در عین حال ، قیمتی که فروشنده برای محصول خود تعیین می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل عبارتند از: هزینه های تولید ، هزینه های منابع ، مالیات پرداختی توسط فروشنده ، فصلی بودن ، اندازه بازار ، تعداد خریداران و رقبا در بازار ، در دسترس بودن کالاهای جایگزین و کالاهای مکمل (کالاهای مکمل). با توجه به تولید کالاها و فروش بعدی آنها ، شایان ذکر است که عوامل تعیین کننده سطح نیز شامل سطح تولید ، انتظارات مصرف کننده و سایر موارد هستند.
مرحله 9
با افزایش تقاضا ، فروشنده می تواند قیمت محصول را بالا ببرد و آن را با ارزش بهتر بفروشد. بنابراین با افزایش قیمت محصول ، عرضه آن توسط فروشندگان افزایش می یابد. در نتیجه ، قانون عرضه در رابطه مستقیمی بین قیمت یک محصول و حجم عرضه آن توسط فروشندگان در بازار وجود دارد.
