یکی از شاخص های اصلی موفقیت شرکت سودآوری فعالیت های آن است. این مفهوم به معنای شاخص نسبی کارایی اقتصادی است. به طور جامع ، این نشان دهنده میزان کارایی در استفاده از منابع پولی ، کارگری و مادی است. نسبت سودآوری به عنوان نسبت درآمد به دارایی ها و منابع تشکیل دهنده آن محاسبه می شود.
لازم است
رابطه درآمد و هزینه
دستورالعمل ها
مرحله 1
سودآوری فعالیت های تولیدی با توجه به نسبت سود حاصل از فروش منهای استهلاک برای دوره گزارش و هزینه های فروش محصولات تعیین می شود و همچنین نشان می دهد که شرکت از هر روبل هزینه شده برای تولید و فروش محصولات چه مقدار دریافت می کند.
گام 2
این را می توان هم برای کل شرکت و هم برای بخشهای مختلف محصولات آن محاسبه کرد. سودآوری محصولات با دقت بیشتری نتایج فعالیتهای شرکت را منعکس می کند ، زیرا نه تنها سود خالص بلکه کل مبلغ وجوه بدست آمده از گردش مالی را نیز در نظر می گیرد.
مرحله 3
معادله محاسبه سودآوری محصولات به این شکل است: ارقام سود بر ارقام فروش تقسیم می شوند و در 100 ضرب می شوند. بنابراین ، سطح آن را بدست می آورید. شاخص ها به صورت درصد تعیین می شوند.
مرحله 4
برای مطالعه عمیق تر سطح سودآوری ، لازم است که به طور دقیق دلایل تغییرات قیمت ، هزینه یک واحد تولید و تأثیر آنها بر خود سودآوری مورد مطالعه قرار گیرد. انجام چنین محاسباتی برای هر نوع محصول معمول است.
مرحله 5
از آنجا که نتیجه مالی فعالیت های شرکت تفاوت بین میزان درآمد و هزینه آن است ، بنابراین برای تعیین آن ، لازم است که درآمد و هزینه های مربوط به یک دوره گزارش معین همبسته شود. اما از آنجا که کلیه درآمد و هزینه ها می تواند مربوط به دوره های مختلف گزارشگری باشد ، تقسیم آنها براساس م timeلفه زمان منطقی است. این با حق بزرگ تضمین می شود.
مرحله 6
در این حالت ، نتیجه مالی با هزینه هایی که مربوط به این دوره است کاهش یا افزایش می یابد. يعني هزينه هاي شركت در مدتي كه درآمدي براي شركت به همراه دارد ، منسوخ مي شود. اگر آنها ضرر داشته باشند ، سودآوری شرکت آشکار می شود. تمام این هزینه ها و درآمد در ترازنامه نشان داده شده است.
