میزان مالی فعالیتهای سازمان با میزان سود دریافتی و همچنین سطح سودآوری مشخص می شود. سود حاصل از فروش خدمات یا محصولات است. تنها پس از اتمام معامله ، درآمد خالص می تواند به شکل سود خالص باشد. حجم فروش ، سطح سودآوری و میزان سود به فعالیتهای عرضه ، تولید ، بازرگانی و فروش بنگاه اقتصادی بستگی دارد ، یعنی این شاخص ها مشخصات هر یک از اقتصاد است.
لازم است
- - ماشین حساب؛
- - ترازنامه.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مشخصات کلی شرکت سود خالص و ترازنامه است. آنها تا زمان پرداخت مالیات برابر باقی می مانند. درآمد خالص به نرخ سود مالیات بر درآمد بستگی دارد ، به این معنی که به عوامل خارجی بستگی دارد. سود ترازنامه ، بیشتر از سود خالص ، نشان دهنده اثربخشی سازمان و اثربخشی تصمیمات گرفته شده توسط مدیریت است.
گام 2
برای ارزیابی اولیه تصمیمات ، مدیریت معمولاً مستلزم محاسبه سود حامل است و تأثیر عوامل بر درآمد حامل را ارزیابی می کند. این تفاوت که مالیات بر درآمد از سود ترازنامه کسر می شود ، تنها واقعیت اهمیت آن را به عنوان مشخصه کمی از کار سازمان نشان می دهد.
مرحله 3
سود ترازنامه بر اساس داده های مربوط به نتیجه سود حاصل از فروش دیگر ، میزان سود حاصل از فروش کار یا محصولات ، موجودی موجود در معاملات غیر فروش تعیین می شود. تمام این داده ها باید اضافه شوند و نتیجه نهایی سود ترازنامه خواهد بود.
مرحله 4
سود خالص برابر است با تفاوت بین سود ترازنامه و میزان مالیات بر درآمد. اگر این شرکت یک شرکت بازرگانی باشد ، در این صورت از شاخص سودآوری که مشخص کننده میزان نسبی سود است نیز در فعالیت های آن استفاده گسترده ای می شود.
مرحله 5
مالیات بر درآمد اصلی ترین و چشمگیرترین کسر بودجه است. مالیات مربوط به بخشی از سود ترازنامه است که شامل هزینه های منسوب به هزینه های توزیع نیست.
مرحله 6
سود مشمول مالیات تفاوت بین سود ترازنامه ، مالیات بر درآمد ، مالیات بر دارایی ، سود پس گرفته شده به بودجه و همچنین سود دریافتی بیش از سطح سودآوری است.
مرحله 7
برای مدیریت موفق سازمان ، تعیین و تجزیه و تحلیل سود حامل ضروری است. بنابراین لازم است دینامیک سود ، با در نظر گرفتن داده های تورم ، به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد تا درآمد حاصل از آن به طور متوسط با وزن رشد شاخص خدمات و کالاها در صنعت تنظیم شود. هزینه فروش خدمات و محصولات باید به دلیل افزایش قیمت ها با افزایش کاهش یابد.