در طی فعالیت اقتصادی ، رهبران شرکت برای نیازهای خاصی پول خرج می کنند. همه این هزینه ها را می توان به دو گروه متغیر و ثابت تقسیم کرد. گروه اول آن دسته از هزینه ها را شامل می شود که به حجم محصولات تولید شده یا فروخته شده بستگی دارد ، در حالی که بسته به میزان تولید ، تغییر نمی کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای تعیین هزینه های متغیر ، به هدف آنها نگاه کنید. به عنوان مثال ، شما هر ماده ای را که به تولید محصولات می رسد خریداری کرده اید ، یعنی به طور مستقیم در انتشار شرکت می کند. بگذارید چوبی باشد که از آن الوارهای مختلف ساخته شده است. حجم چوب تولیدی به میزان چوب خریداری شده بستگی خواهد داشت. از چنین هزینه هایی به عنوان متغیر یاد می شود.
گام 2
علاوه بر چوب ، از برق نیز استفاده می کنید که میزان آن به حجم تولید نیز بستگی دارد (هرچه بیشتر تولید کنید ، یک کیلووات بیشتر خرج می کنید) ، به عنوان مثال ، هنگام کار با یک کارخانه چوب بری. هر هزینه ای که به منبع برق می پردازید به عنوان هزینه متغیر نیز شناخته می شود.
مرحله 3
برای ساخت یک محصول ، شما از یک نیروی کار استفاده می کنید که باید دستمزد آن پرداخت شود. این هزینه ها را به عنوان متغیر در نظر بگیرید.
مرحله 4
اگر تولید خود را ندارید ، اما به عنوان یک واسطه عمل می کنید ، یعنی کالای خریداری شده قبلی را مجدداً فروخته اید ، پس کل هزینه خرید باید به هزینه های متغیر نسبت داده شود.
مرحله 5
برای تعیین هزینه های متغیر ، پویایی افزایش همه هزینه ها را تجزیه و تحلیل کنید. به طور معمول ، وقتی حجم تولید رشد می کند ، افزایش می یابد و بالعکس ، با کاهش بهره وری ، کاهش می یابد.
مرحله 6
برای درک معنای هزینه های متغیر ، هزینه های ثابت را در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، اجاره بهای محل به هیچ وجه بر میزان تولید تأثیر نمی گذارد. این هزینه ها نیز دائمی است. حقوق پرسنل مدیریت نیز همیشه به خروجی محصولات بستگی ندارد ، در حالی که یک کارمند فروشگاه متناسب با حجم محصولات تولیدی دریافت می کند.
مرحله 7
در هزینه های متغیر نیز مشارکت های اجتماعی برای کارگران تولید وجود دارد. پرداخت سوخت ، آب. یعنی هر آنچه روی حجم ها تأثیر می گذارد.
