اگر بنگاه اقتصادی تعهدات خود در قبال بودجه ، طرفین قرارداد یا کارمندان را در بازه زمانی لازم انجام ندهد ، بدهی به آنها دارد. در این حالت ، حسابدار موظف است این مبالغ را به درستی در حسابداری منعکس کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اقلام تعهدی مبالغ قابل پرداخت را در حسابهای مناسب قید کنید. اگر کالایی را خریداری می کنید یا عملکرد کار یا خدمات را سفارش می دهید ، کلیه تسویه حساب ها در حساب های 60 "تسویه حساب با تامین کنندگان و پیمانکاران" یا 76 "تسویه حساب با طلبکاران" منعکس می شود. پرداخت به بودجه در حساب 68 "تسویه حساب برای مالیات و کارمزد" و برای محاسبات حقوق و دستمزد ، از حساب 70 "تسویه حساب با کارمندان" استفاده می شود. در این حالت قبل از انتقال واقعی این مبالغ ، در اعتبار این حساب ها نشان داده می شود.
گام 2
پرداخت برای محصول ، پرداخت به بودجه یا حقوق و دستمزد. در این حالت ، مبالغ منتقل شده در اعتبار حساب 50 "صندوقدار" یا 51 "حساب جاری" متناسب با حساب مربوطه منعکس می شود.
مرحله 3
تعیین کنید که مانده در تاریخ گزارش در حساب 60 ، 76 ، 70 یا 68 تشکیل شده است یا خیر. برای انجام این کار ، بدهی خود را از اعتبار حساب کم کنید. وجود تراز مثبت نشان دهنده شکل گیری بدهی شرکت به طرف های مقابل است. علاوه بر این ، مانده ها در حساب هایی مانند 66 و 67 "تسویه وام و وام" ، 73 "تسویه حساب با پرسنل" ، 71 "تسویه با اشخاص پاسخگو" و سایر موارد بررسی می شوند.
مرحله 4
در حسابداری دریافت پیش پرداخت کالا منعکس کنید. در این حالت ، قبل از انتقال واقعی کالا ، شرکت به میزان پیش پرداخت ثبت شده در اعتبار حساب 62 "تسویه حساب با مشتریان و خریداران" بدهی دارد. اگر در چارچوب زمانی مشخص شرکت تعهدات خود را انجام ندهد ، این مبالغ قابل انعکاس در حسابهای پرداختنی آن است.
مرحله 5
بدهی شرکت را خلاصه کنید. وجود تراز اعتباری در حسابها در پایان دوره گزارش در ترازنامه خط 620 بخش "بدهیهای کوتاه مدت" با تجزیه بدهی منعکس می شود.
