برای مدیریت فعالیت اقتصادی یک شرکت ، داشتن اطلاعات در مورد دارایی های اقتصادی که سازمان مدیریت می کند ضروری است. همچنین در مورد ترکیب ، قرار دادن ، منابع شکل گیری و تعیین هدف. این امر مستلزم یک گروه بندی صالح از این وجوه است که در ترازنامه بیان شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اساس شکل گیری ترازنامه ، گروه بندی دوتایی اشیا property املاک سازمان است: با توجه به هدف و نقش اقتصادی آنها در فعالیت های مالی. ماهیت شکل گیری در روش گروه بندی اقتصادی با توجه به ترکیب و مکان آن و منابع تشکیل آن در اولین روز ماه (گاهی اوقات یک چهارم یا حتی یک سال) نهفته است. در نتیجه ، در ترازنامه ، دارایی شرکت از دو نظر در نظر گرفته شده است. از یک طرف ، از نظر ترکیب و مکان و از طرف دیگر منابع آموزش.
گام 2
شکل ظاهری ترازنامه یک جدول "T شکل" است ، جایی که در سمت چپ آن دارایی نمایش داده می شود - این یک دارایی است و در سمت راست - از آنجا که این دارایی آمده است - یک بدهی است. در نتیجه ، مجموع کلیه اقلام دارایی باید برابر با مجموع اقلام بدهی باشد. این یکی از قوانین تعادل است. اقلام ترازنامه شاخص دارایی و بدهی است که انواع خاصی از دارایی ، منابع تشکیل آن و تعهدات سازمان را مشخص می کند. به عبارت ساده تر ، نام ملک مقاله است (به عنوان مثال: سرمایه مجاز ، حساب های دریافتنی ، حساب جاری و غیره). مجموع دارایی و بدهی را ارز ترازنامه می نامند.
مرحله 3
شاخص های ترازنامه از نظر پولی در ابتدا و انتهای دوره گزارش. به طور نسبی ، کل ارزش املاک ، مواد ، بدهی ، سرمایه تشکیل شده ، وام های کوتاه مدت و بلند مدت و موارد مشابه را ثبت می کند. از این رو نیاز به تقسیم آن به دو قسمت فعال و منفعل است.
مرحله 4
موجودی وضعیت کلی وجوه را برای یک تاریخ خاص ثبت می کند. به همین دلیل کنترل حرکت برخی از انواع این وجوه و منابع آنها با کمک آن غیرممکن است. برای نظارت بر هر نوع فرآیند تجاری در دوره فعلی ، از سیستم حسابداری حسابداری استفاده می شود.
