خدمات بانکی به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده است. امروزه محبوب ترین در میان شهروندان ما انواع وام ها و کارت های پلاستیکی است. با رشد محبوبیت آنها ، تعداد کلاهبرداران بانکی که از بی سوادی مالی بخشی از مردم سو take استفاده می کنند نیز افزایش می یابد.
تعداد کلاهبرداران بانکی در حال افزایش است و روش های آنها پیچیده تر می شود. برای اینکه قربانی کلاهبرداران نشوید ، باید در مورد انواع کلاهبرداری هایی که امروزه وجود دارد اطلاعات داشته باشید و تعدادی از الزامات ساده را که به شما امکان می دهد پول خود را دست نخورده نگه دارید ، رعایت کنید.
کلاهبرداری با کارت های پلاستیکی
لیست آنها کاملاً گسترده است و زیرکی صنعتگران بانک حد و مرزی ندارد. یکی از رایج ترین گزینه های تقلب ، اسکیمینگ است. سازوکار آن ساده است: دستگاه خاصی - اسکیمر - بر روی دستگاه خودپرداز قرار می گیرد که تمام داده های کارت را "از بین می برد" و کد PIN آن با استفاده از دوربین فیلمبرداری نامحسوس و پوشش های ویژه روی صفحه کلید بدست می آید. سپس یک نسخه کپی از کارت شما ایجاد می شود و تمام وجوه موجود در آنجا از حساب کارت برداشت می شود.
فیشینگ کلاهبرداری پیچیده تری است. ماهیت این "ماهیگیری اینترنتی" به این واقعیت خلاصه می شود که کلاهبرداران از طرف بانکی ایمیل ارسال می کنند که در آن آنها پیشنهاد می کنند برای فعال کردن کارت یا بررسی موجودی آن پیوند را دنبال کنند. به دنبال دستورالعمل ها ، دارنده کارت به یک وب سایت جعلی می رود ، و در آنجا اطلاعات شخصی خود را وارد می کند. پس از آن ، پول موجود در کارت در دسترس مجرمان سایبری قرار می گیرد: آنها می توانند آن را نقد کنند یا به حساب دیگری منتقل کنند.
طرح های اعتباری
در زمینه وام دهی ، کلاهبرداری شکوفا می شود و "سهم شیر" کلاهبرداری متعلق به اصطلاح "کارگزاران سیاه" است که با پرداخت هزینه اضافی ، به شهروندان در دریافت وام کمک می کنند. بی ضررترین فریب به این واقعیت برمی گردد که واسطه های غیر صادق نوعی خدمات "مشاوره ای" ارائه می دهند: با پرداخت هزینه ای ناچیز 300-500 روبل ، لیستی از بانک ها ارائه می شود که آماده صدور رهن یا وام مصرفی برای شما هستند. اگر تصمیم به خرید آن داشته باشید ، لیست ساده ای از سازمان های اعتباری فعال در شهر شما دریافت می شود. مطمئناً مفید است اما در هر سایت بانکی کاملاً رایگان یافت می شود.
متقلبان متکبر بیشتر برای تسریع در صدور وام پیشنهاد می کنند ، علاوه بر این ، آنها خدمات خود را ارزیابی می کنند و 10-15 درصد از مبلغ آن را برای این کار می خواهند. سازوکار فریب ساده است: کلاهبرداران اسناد را از مشتری جمع می کنند و به طور همزمان به چندین سازمان اعتباری می فرستند. اگر سابقه اعتباری وام گیرندگان بالقوه آسیب نبیند ، قطعاً یکی از بانک ها صدور وام را تأیید می کند. افراد خوش شانس از پول خود جدا می شوند ، فکر نمی کنند که می توانند به تنهایی چنین وام را تنظیم کنند.
برخی از کلاهبرداران به وام گیرندگان با سابقه اعتباری بد ، جعل گواهینامه های درآمد یا ارائه ضامن های "جعلی" برای افزایش احتمال وام را می دهند. در صورت امکان گرفتن وام ، وام گیرنده مجبور می شود 20-50٪ از پول دریافتی را به کلاهبرداران بدهد. در عین حال ، هیچ کس به این واقعیت فکر نمی کند که ، در صورت افشای کلاهبرداری ، وام باید فوراً بازپرداخت شود و خود وام گیرنده برای همیشه در "لیست سیاه" قرار گیرد.
