هزینه های محصول وجوهی است كه یك شركت برای تولید كالا خرج می كند. این موارد عبارتند از: مواد ، پرداخت به تأمین کنندگان و مشتریان ، حقوق کارمندان و غیره بنابراین ، قیمت کالاها شامل سود و هزینه (هزینه) محصولات است.
در عمل ، انواع مختلفی از هزینه های تولید وجود دارد: حسابداری ، جایگزین و عملیاتی ، که به دو بخش ثابت و متغیر تقسیم می شوند. هزینه ها از نظر ماهیت و ساختار متفاوت است.
هزینه های حسابداری (هزینه های تولید ناخالص) هزینه های تأمین کنندگان ، دستمزد به کارمندان ، خرید مواد اولیه و غیره است. یعنی همه این هزینه های خارجی است که در حسابداری در حساب های مختلف ثبت می شود - 60 "تسویه حساب با تأمین کنندگان" ، 70 "تسویه حساب با پرسنل" ، 91 "سایر هزینه ها" و غیره برای تعیین سود حسابداری ، فقط باید هزینه کالا را از هزینه حسابداری کسر کنید.
هزینه فرصت تولید ، درآمد از دست رفته است که در نتیجه انتخاب یکی از گزینه های جایگزین شکل گرفته است. به عنوان مثال ، شما تصمیم می گیرید که لباس را بدوزید ، اما یک انتخاب دارید: خیاطی برای کودکان یا بزرگسالان. شما با کنار گذاشتن گزینه اول ، به گزینه دوم بسنده کردید. دقیقاً به همین دلیل است که هزینه ها ماهیتی جایگزین دارند ، یعنی شما برای موفقیت در جهت دیگر باید چیزی را رها کنید.
هزینه های ثابت آن هزینه هایی هستند که ارتباط مستقیمی با تولید ندارند. به عنوان مثال ، اجاره ، خدمات ارتباطی ، مالیات زمین و غیره تولید تاثیری در میزان این هزینه ها ندارد ، یعنی اگر حجم تولید افزایش یابد اجاره افزایش نخواهد یافت. وضعیت مالیات نیز به همین منوال است.
تأخیرهای متغیر آن هزینه هایی است که به حجم تولید بستگی دارد. به عنوان مثال ، خرید مواد ، پرداخت دستمزد.
کل این هزینه ها کل هزینه ها (ناخالص) را تشکیل می دهد. درصورتی که تولید به طور موقت متوقف شود ، در این صورت مجموع تمام هزینه ها ثابت است.
هزینه های عملیاتی آن هزینه هایی هستند که با معاملات مختلف ، توافق نامه ها ، یعنی در زمینه مبادله همراه هستند.
