در روند انجام فعالیت های تجاری ، شرکت باید هزینه ها را پیگیری کند. بر اساس شاخص ها ، میزان مالیات قابل پرداخت به بودجه محاسبه می شود و سود سازمان نیز تعیین می شود. طبق PBU ، هزینه ها هزینه هایی هستند که منجر به کاهش سود اقتصادی در نتیجه دفع اموال یا پول نقد می شوند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کلیه هزینه های شناخته شده در حسابداری و حسابداری مالیاتی باید از نظر اقتصادی توجیه و تأیید شود. فرض کنیم شما یک کارمند را به یک سفر کاری فرستاده اید. وی پس از بازگشت ، مدارک زیر را ارائه داد: فاکتور خدمات ارتباطی ، بلیط هواپیما و همچنین رسید از باشگاه بولینگ. اگر عمل و پرینت مکالمه به حساب ارائه شود (جزئیات تماس) می توانید خدمات ارتباطی را در حسابداری منعکس کنید. بلیط های هوایی همچنین می توانند سندی برای تأیید هزینه وجوه قابل حساب باشند. اما بازدید از باشگاه نوعی برنامه سرگرمی است که شرکت قادر به انعکاس آن در حسابداری نخواهد بود.
گام 2
معاملات مرتبط با هرگونه هزینه را به درستی انجام دهید. اگر این بلیط هواپیما است ، علاوه بر آن ، باید یک برگه سفر و کارت پرواز نیز ارائه دهید. اگر این موارد چک ، فاکتور یا رسید باشد ، باید حاوی نام سازمان ، مهر و موم ، نام عملیات باشد. فقط در این صورت است که شما حق دارید آنها را در نظر بگیرید.
مرحله 3
هزینه ها را در حساب های حسابداری مصنوعی منعکس کنید. فرض کنیم کارمندی به یک سفر کاری اعزام شده است که مربوط به فعالیتهای اصلی سازمان است. در این حالت ، هزینه ها باید به حساب 20 ، 25 یا 26 نوشته شود. اگر سفر مربوط به دریافت درآمد مربوط به فعالیت اصلی نیست ، هزینه های حساب 91 را منعکس کنید. در این صورت ، یک گزارش پیش تنظیم کنید ، و مبالغ خرید را در دفترچه هزینه وارد کنید.
مرحله 4
اگر مالیات دهنده مالیات بر ارزش افزوده هستید ، باید فاکتور کسر را تهیه کنید. فقط این سند شما حق ثبت در کتاب خرید را دارید. سند مالیات باید مطابق با تمام قوانین تنظیم شود ، یعنی باید دارای مشخصات سازمان ها ، نام معاملات ، مقدار مالیات بر ارزش افزوده ، هزینه کالاها (خدمات) ، تمام امضاهای لازم باشد. و مهر و موم خریدار و تامین کننده.
