شاخص های اقتصادی کلان وضعیت مالی عمومی کشور را توصیف می کنند ، در خدمت تجزیه و تحلیل فرصت های آینده آن و جمع بندی نتایج هستند. برای تعیین میزان درآمد ملی ، باید درآمد دریافتی را برای همه شهروندان جمع کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای طبقه بندی شاخص های اصلی اقتصادی ایالت ها ، سیستم حساب های ملی تشکیل شد. این امکان مقایسه داده ها برای کشورهای مختلف و شناسایی برخی الگوهای اقتصادی کلان و روابط را فراهم کرد. تمام شاخص های سیستم با توجه به روش های خاص به هم پیوسته و محاسبه می شوند. به عنوان مثال ، برای تعیین میزان درآمد ملی دو روش وجود دارد.
گام 2
درآمد ملی دولت تفاوت بین تولید ناخالص ملی ، میزان استهلاک داراییهای ثابت و مالیاتهای غیر مستقیم است: ND = GNP - AM - KN.
مرحله 3
تولید ناخالص ملی شامل درآمد اولیه ساکنین است که نه تنها از فعالیتهای تولید داخل ، بلکه در خارج از کشور نیز دریافت می شوند. اعتقاد بر این است که فعالیت های غیر تولیدی ، به عنوان مثال خدمات در این مفهوم گنجانده نشده است.
مرحله 4
مقدار استهلاک AM مجموعه ای از هزینه ها است که با هدف کاهش یا از بین بردن فرسودگی دارایی های ثابت شرکت ها ، هم از نظر فیزیکی (کاهش کیفیت ، از دست دادن ویژگی های مواد) و هم از نظر اخلاقی (منسوخ شدن تجهیزات ، تغییر در فن آوری های تولید و غیره) انجام می شود.) تفاوت بین تعداد GNP و AM را درآمد خالص ملی می نامند.
مرحله 5
مالیات های تجاری غیر مستقیم ، پرداخت های مالیاتی است که به عنوان حق بیمه بهای محصول بیان می شود. بنابراین ، پرداخت کننده آنها یک کارآفرین نیست ، بلکه یک مصرف کننده است و مبلغ به بودجه دولت می رود ، بنابراین در فرمول با علامت منفی ظاهر می شود.
مرحله 6
روش دوم برای تعیین درآمد ملی جمع کل درآمد شهروندان کشور است که در دوره گزارش دریافت شده است. این مقدار شامل: دستمزد ، سود حاصل از فعالیتهای صنعتی و تجاری ، سود سپرده ها و اجاره زمین است.
مرحله 7
درآمد ملی یکی از م importantلفه های مهم سیستم حساب های بین المللی است. این شاخص توسعه اقتصادی کشور و وضعیت مالی شهروندان را مشخص می کند. برخلاف تولید ناخالص داخلی و تولید ناخالص داخلی ، شاخصی برای تولید نیست.
