در سال 2014 ، قانون تعطیلات مالیاتی ، که بسیاری از کارآفرینان انتظار داشتند ، تصویب شد. در نتیجه ، کارآفرینان جدید حق دارند یکی یا دو سال مالیات پرداخت نکنند. آیا قانون جدید می تواند انگیزه ای قدرتمند برای توسعه کارآفرینی در روسیه شود؟ یا به دلیل نقص های ذاتی محکوم به شکست است؟
ماهیت قانون تعطیلات مالیاتی
تعطیلات مالیاتی برای کارآفرینان فردی تازه ثبت نام شده برای دوره 2015 تا 2020 در نظر گرفته شده است. از آن زمان دولت هنوز از محدوده زمانی مشخص فراتر نرفته است برای پیش بینی شرایط تجاری برای بازه های زمانی مشخص آماده نیست.
در عین حال ، کارآفرینان فردی نباید در گذشته تجارت کنند. در قانون هیچ اشاره ای به نمایندگان دیگر مشاغل کوچک ، به ویژه شرکت ها در سیستم مالیات ساده نشده است.
لازم به ذکر است که قانون برای اعمال در سرتاسر قلمرو فدراسیون روسیه اجباری نیست. خود مناطق حق دارند "قوانین بازی" را برای کارآفرینان جدید ایجاد کنند و می توانند تصمیم بگیرند که آیا تعطیلات مالیاتی را برای آنها تعیین کنند یا نه. همچنین ممکن است تعطیلات دو ساله معرفی نکنند اما خود را به یک سال محدود کنند.
مشوق های تصویب قانون عبارتند از:
- تعطیلی انبوه کارآفرینان فردی در سال 2013 ، که پاسخی به افزایش دو برابری حق بیمه به صندوق بازنشستگی فدراسیون روسیه بود. در نتیجه ، به جای افزایش برنامه ریزی شده در حقوق بازنشستگی ، آنها به میزان قابل توجهی کاهش یافتند. در همان زمان ، برخی از کارآفرینان به فعالیت غیرقانونی خود ادامه دادند. فرض بر این است که تصویب قانون قادر خواهد بود بخشی از کارآفرینان فردی را به حوزه حقوقی بازگرداند.
- تجارت کوچک می تواند محرک رشد اقتصادی شود. حمایت دولت به ویژه برای شرکت های کوچک در شرایط بحرانی کنونی مهم است.
- به گفته دولت ، در دو سال اول است که پایه های این تجارت گذاشته می شود. بسیاری از کارآفرینان جدید فردی هنوز حاشیه ایمنی ندارند ، بار مالیاتی را تحمل نمی کنند و در حال بسته شدن هستند. بنابراین ، اعتقاد بر این است که تعطیلات مالیاتی برای "افزایش عمر" تجارت جدید است.
چه کسی تعطیلات مالیاتی دریافت خواهد کرد
در دوره زمانی تا سال 2020 ، مناطق می توانند نرخ مالیات 0٪ را برای کارآفرینان انفرادی در سیستم مالیات ساده یا براساس حق ثبت اختراع تعیین کنند. نرخ تعیین شده ممکن است در مورد همه نمایندگان مشخص مشاغل کوچک اعمال نشود ، بلکه فقط در مورد کسانی است که فعالیت های صنعتی ، اجتماعی یا علمی انجام می دهند.
مناطق می توانند انواع فعالیت هایی را که مطابق با OKUN یا OKVED شامل مزایا می شوند ، انتخاب کنند. برای حفظ مزایا ، لازم است که درآمد حاصل از این نوع مشاغل حداقل 70٪ باشد. هنگام ترکیب انواع مختلف فعالیت ها ، باید سوابق جداگانه ای داشته باشید.
قوانین منطقه ای همچنین ممکن است محدودیت های اضافی در استفاده از یک کارآفرین فردی با نرخ مالیات صفر ایجاد کند. از جمله تعداد متوسط کارمندان و میزان حاشیه درآمد.
معایب قانون تعطیلات مالیاتی
تعدادی از کاستی های قانون تعطیلات مالیاتی این واقعیت را تردید می کند که این قانون واقعاً می تواند به معیار گسترده ای برای حمایت از تجارت تبدیل شود. بنابراین ، اثر خود را فقط به بخش کوچکی از کارآفرینان گسترش می دهد.
این قانون مشکل اصلی را که منجر به تعطیلی گسترده کارآفرینان فردی شده است ، حل نمی کند ، یعنی حق بیمه بالا در PFR باقی خواهد ماند. تعطیلات مالیاتی شامل حال آنها نمی شود. این واقعیت که حق بیمه حتی در صورت عدم سود به FIU پرداخت می شود ، می تواند بسیاری را از ثبت یک تجارت کوچک در قالب یک کارآفرین فردی باز دارد. بنابراین ، تا زمانی که میزان حق بیمه بازنگری نشود ، نباید انتظار افزایش قابل توجهی در تعداد کارآفرینان فردی داشت.
در همان زمان ، از آن زمان ، بسیاری از نمایندگان مشاغل کوچک نمی توانند حتی یک مالیات به USN پرداخت کنند این می تواند با پرداخت حق بیمه پرداختی به FIU کاهش یابد. در این حالت معنای تعطیلات مالیاتی از بین می رود.
لازم به ذکر است که همه مناطق موافقت نمی کنند نرخ صفر تعیین کنند. از این گذشته ، این نویدبخش کسری درآمد بودجه های منطقه ای و شهرداری است.و مسئله اشغال آنها به ویژه در دوره های بحرانی حاد است. پیش بینی می شود که این قانون بیش از 20٪ مناطق را معرفی نکند.
