در اقتصاد بازار ، سود شاخص اصلی است که مشخصه کارایی یک شرکت است. سودآوری یک شاخص نسبی است که به طور جامع سطح کارایی در استفاده از نیروی کار ، پول ، کالاهای مادی و منابع را منعکس می کند. با توجه به میزان سود دریافتی ، می توان سودآوری تولید شرکت ، دارایی های جاری آن ، سرمایه ، سرمایه گذاری های مالی ، محصولات ، خدمات ارائه شده توسط سازمان و غیره را تعیین کرد.
لازم است
- - ماشین حساب؛
- - اسناد صورتهای مالی و حسابداری.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه بودجه ای را که برای تولید یک محصول یا ارائه خدمات در دسترس دارید در نظر بگیرید. موفقیت و اثربخشی نوع خاصی از محصول در درجه اول به کیفیت پیش بینی ارتقا further بیشتر آن در بازار بستگی دارد. این اطلاعات را می توان از گزارش سال قبل بدست آورد تا از آنها به عنوان مبنایی برای پیش بینی بیشتر استفاده کند.
گام 2
بودجه سرمایه گذاری کنید. هدف اصلی از تهیه این سند تأمین کلیه هزینه های لازم و نه درآمد است ، زیرا محصولات برنامه ریزی شده ممکن است به هیچ وجه سودآور نباشند و بر این اساس هیچ سودآوری ندارند.
مرحله 3
بودجه برنامه ریزی شده را با بودجه سرمایه گذاری مرتبط کنید تا مشخص شود آیا پول کافی برای تأمین هزینه های تولید محصولات وجود دارد و آیا معرفی هزینه های جدید ضروری است. اگر مبلغ سرمایه گذاری ناکافی است ، توصیه می شود هزینه های برنامه ریزی شده را دوباره ارزیابی کنید.
مرحله 4
برنامه وام برای نوع جدیدی از محصولات را تهیه کنید. بررسی برآورد هزینه کالاها از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا کم بیان کردن هزینه ها می تواند منجر به نیاز به گرفتن وام بانکی شود که پرداخت سود را در پی خواهد داشت و در نهایت منجر به کاهش میزان کل سود می شود.
مرحله 5
به منظور محاسبه سودآوری یک محصول و خدمات ، میزان سود حاصل را بر کل هزینه تولید تقسیم کنید. کل هزینه تولید کل مقدار منابع (هزینه های) صرف شده برای تولید یک محصول یا خدمات است. نتیجه نشان می دهد که شرکت از هر روبل هزینه شده برای تولید این محصول چقدر سود دریافت خواهد کرد. اگر مقدار شاخص نهایی بیش از 100 باشد ، پس این شرکت از 1 روبل است. بودجه صرف شده سود کمتری خواهد داشت - ضرر. اگر شاخص 100٪ باشد ، سازمان فروش این نوع محصولات نه سود و نه زیان خواهد داشت.
