هر بنگاه اقتصادی قصد دارد سود کسب کند ، در حالی که میزان درآمد دریافتی شاخص توسعه سازمان نیست. یکی از مهمترین شاخص های سطح توسعه شرکت سودآوری است. سودآوری به معنای وسیع ، نسبت سطح هزینه ها و سود دریافتی را نشان می دهد.
سودآوری معیار عملکرد شرکت است که به آن امکان می دهد نحوه استفاده از منابع شرکت را ارزیابی کند. سطح سودآوری نشان دهنده میزان سود سازمان از هر روبل سرمایه گذاری شده است. فکر نکنید که سودآوری فقط هزینه صرف شده است ، شاخص های سودآوری یک محصول ، محصول ، گردش مالی و غیره وجود دارد.
عوامل خارجی و درونی
عوامل موثر بر سودآوری به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم می شوند. عوامل داخلی شامل عوامل تولیدی و غیر تولیدی است. عوامل تولید توانایی استفاده از نیروی کار و منابع مالی است. در عین حال ، عوامل تولید به گسترده و فشرده تقسیم می شوند.
عوامل گسترده ای در روند سودآوری به دلیل تغییرات کمی تأثیر دارند: افزایش یا کاهش حجم منابع مالی ، کاهش و افزایش تعداد کارمندان ، تغییر در زمان صرف شده و غیره. عوامل فشرده با تغییرات کیفی مشخص می شوند ، به عنوان مثال ، افزایش بهره وری نیروی کار از طریق نوسازی تجهیزات و استفاده از مواد با کیفیت بالاتر یا افزایش صلاحیت پرسنل. تجزیه و تحلیل عوامل سودآوری به شرکت این امکان را می دهد تا موثرترین راهها را برای افزایش سودآوری شرکت پیدا کند.
منابع بهبود سودآوری
منابع اصلی افزایش سودآوری یک شرکت عبارتند از: افزایش سود ، افزایش سطح فروش محصولات ، کاهش هزینه های تولید ، افزایش کیفیت محصول و غیره. به عنوان مثال ، برای کاهش هزینه های تولید ، توصیه می شود هزینه مواد اولیه و مواد اولیه را کاهش دهید یا تجهیزات را به روز کنید. برای کاهش هزینه های نیروی کار ، کارشناسان توصیه می کنند تعداد کارمندان را کاهش داده و شرایط سایر کارمندان را ارتقا دهند. برای افزایش کارایی استفاده از دارایی های ثابت ، صرفه جویی در تجهیزات بلااستفاده ، دفع دارایی های ثابت استهلاک شده ، اجاره اماکن بدون استفاده و غیره توصیه می شود.
در شرایط اقتصادی مدرن ، یکی از عوامل مهم در افزایش سودآوری ، کار روشمند شرکت برای صرفه جویی در منابع است ، این امر منجر به کاهش هزینه ها و ، بر این اساس ، افزایش سود می شود.
